De Gids. Jaargang 165

[p. 298]

Hans Hoenselaars

V

Terug in Rotterdam fietste mijn vader
door de feestelijke uitgebrande stad
om oma op te zoeken in haar buitenwijk.
Met een sigaretje in, op kale velgen

bij gebrek aan banden, kwam hij door
een uitgestorven laan. Hij kon het naar
zijn zeggen niet verstaan. Misschien
omdat hij hoorde met de kant waaraan

hij doof geraakt was met granaten bij
Berlijn/Potsdam. Of omdat Sir Winston,
die twee vingers uit een limousine stak,
de sigaar niet uit zijn mondhoek nam.

Mijn vader groette aan zijn hoed, geen
vreemde talen machtig, voelde zich een
ogenblik geallieerd en fietste vrolijk
rokend verder op zijn beide tamboerijnen.

[p. 299]

Als jij

Voor E.K.

Als jij het vraagt draai ik je hoofd,
breng ik je handen bij elkaar,
't rietje van de thee tot aan je mond;
tussen jou en het plafond sla ik
een uitgelezen bladzij om. Help je

hoesten. Vanzelf kijk je omhoog
tussen de zwaluwen en wolken door,
vanboven staat de wereld open. Verten
hebben wij gemeen. Denk niet dat
ik ze nader ben omdat ik wel kan lopen.