Abdelkader Benali
Voor moeilijke mensen
Alleen bij jou kan ik mijn lusten reven en opgewekt naar huis toe gaan
Zonder het gevaar te worden verleid door kwaadaardige sibillen, die mij dwingen in hun paarse herbergen mijn geweld te stillen
Ik droomde dat ik je sloeg, hard en kortstondig, leeg en volmondig, dat elke onderbreking werd begeleid
door boegeroep, dat we moesten vluchten naar een schip dat ons
beloofde niet te kapseizen, dat we keken door de patrijzen naar het schudden
van de golven die ons steeds verder van de toekomst vandaan brachten - je handen werden spontaan die van een kind en ik herinnerde me grijze stripboeken een onderbroek mama's wenen
Wij waren, onvergeeflijk, gedoemd te gaan zonnen onder een palmboom waaraan een blad ontbrak - en nog steeds bleef het gevoel van gevaar aan me knagen, terwijl ik wist dat het onder de zoden lag - dat het onder mijn huid kroop, als mieren op een eerste kerstdag
Ook wij zullen op een dag gestorven zijn, en de herinnering die bij leven is doodgezwegen, zal door anderen levend gehouden worden
We zullen omgeven door de geur van mirre en eucalyptus stinken naar rotte haas en dood konijn, niets meer, niets minder zijn-
We zullen in de aarde geborgen zijn en uit onze losse vellen zullen vulkanen groeien
En niets wat mij nog in beweging brengt, dan de idee dat jij er bent
Ik krijg ondertussen honger, bezoek het toilet, scheur een blaadje van de kalender maak de gerechten door jou bereid - roer onverstoorbaar in een pan rode lava
Niets wat mij nog kan verbazen, wat dat betreft
Als je bent zoals ik, dan ben je Baudelaire, Poe, een man uit Medemblik
Als je bent zoals ik, maak je je los uit de stijve krullen van de tijd
Ben je de man die iedereen benijdt
en raak je gladjes, makkelijk al je bezittingen kwijt
Stoïcijn, agnost en optimist
Oeverloos ademloos opportunist
Auteursrechtelijk beschermd