Ivo Smits
Takahashi Junko
Takahashi Junko (1944) is zowel actief als dichter van vrije poëzie alsook als haiku-dichter. Ze schreef kinderboeken, vertaalde het Logbuch van de Dada-beeldhouwer Hans Arp en publiceerde een openhartig boek over haar huwelijk met de gevierde romanschrijver Kurumatani Chōkitsu (1945). Takahashi is, kortom, een veelzijdig auteur.
Binnen die verscheidenheid aan literaire vormen die Takahashi ter beschikking staan, valt op dat persoonlijke observaties de spil vormen van haar poëzie. Gedichten lijken geboren te worden uit willekeurige momenten in haar bestaan. Tegelijkertijd zijn haar gedichten in de regel een vorm van zelfanalyse. Observaties van haar omgeving monden snel uit in observaties van eigen gedrag en gedachtegang. Zo leidt een wandeling in ‘Aan de zee’ niet alleen van een stad naar het strand, maar roept de overgave aan het ritme van de golven ook ritmes in persoonlijke relaties op. Takahashi kan in haar gedichten met een totale overgave zinnelijk zijn, zoals in ‘In de klaverweide’, en al even intens kan zij somber contemplatief uit de hoek komen, zoals in ‘Het gelukkige blad’.
De constante in deze wisseling van toon zit hem vooral in de overtuiging dat emoties doorleefd moeten zijn en tegelijkertijd het onderwerp vormen van heldere en bijna onthechte studie.
Takahashi Junko koos als een van haar favoriete gedichten een kort gedicht van Yosa Buson (1716-1783).