Kōtarō Takamura
Voddige struisvogel
Wat is eraan om een struisvogel te houden?
Voor zo'n vijftien vierkante meter blubber in de dierentuin
zet hij met die poten toch veel te grote stappen
en is zijn nek toch veel te lang?
In een land waar het sneeuwt zijn zijn veren toch veel te voddig?
Omdat hij een hongerige maag heeft, gaat er ook best een hard kaakje in,
maar moet je daarbij de ogen van de struisvogel in de verste verte zien staren.
Moet je zien hoe verpletterend zijn ogen verbranden.
Moet je zien hoe gretig hij een smaragdkleurige wind verwacht die elk moment kan opsteken.
Moet je dat kleine argeloze hoofd zien bruisen van een oneindig grote droom.
Dit is toch geen struisvogel meer?
en stop met dit soort praktijken.
Vertaling: (Horizon, Gevonden, Testament van vuur en Poëzie) Noriko de Vroomen en Pim de Vroomen & (de overige gedichten) Noriko de Vroomen en Huub Beurskens.
Auteursrechtelijk beschermd