De Gids. Jaargang 163

[p. 394]

Arjen Duinker

Quinta das Esmoutadas, voor Ema

Een zee oversteken is identiek
Aan de eer van jouw familie,
De wasmachine en de ezel
En de musculatuur van wolken.

Precies zoals de wasknijper niet
Identiek is aan de vraag gesteld
Door een teruggekeerde kosmonaut,
Zo is het ook met nerf en staart.

Voor de goede orde dient gezegd
Dat een twijgje van de druivenboom
Een perfect en uiterst wapen is.

De wijzers in de aarde draaien
Immers met wisselende snelheid
En schermen niet om iets identieks.

[p. 395]

Recept om een geur te maken, voor Nuno Júdice

Bloem met de oude naam
Die is verdeeld in graden,
Bloem met de precieze naam
Die niemand kan onthouden,
Bloem met de duivelse naam
Die lijkt op een of ander iets,
Bloem met de gekerfde naam
Die van de regen drinkt,
Bloem met de donkere naam
Die schilfert in het centrum,
Bloem met de zachte naam
Die zomaar een straat optilt,
Bloem met de nieuwe naam
Die wacht op haar beurt,
Bloem met de explosieve naam
Die in de taal van het riool duikt,
Bloem met de directe naam
Die sterft voor een publiek,
Bloem met de ongeparfumeerde naam!

[p. 396]

Voor Charles Simic

Hier heb je een varken,
Daar heb je een scharminkel.
En prompt heb je hier -
Zo gaat dat nu eenmaal -
Een boek en heb je
Daar een krant.

Laat me even denken.

Laat me nog even denken, alsjeblieft.

Ziezo, varken en scharminkel
Zijn de straat opgegaan,
Als boek en krant,
Geen van twee bestand
Tegen zware kou.
De man die ze leest
Zal ze willen verkopen
En slagersknecht zijn.

Dit alles is werkelijk
Een rechtstreeks gevolg
Van hier en daar
En op en af
En nu en dan
En wel of niet
En zus en zo
En allerlei.

[p. 397]

Samba

Vorig jaar verzond ik vier brieven.
Eentje aan de ijskoningin van het noorden,
Eentje aan de peperkoning van het oosten,
Eentje aan de ijskoning van het zuiden,
Eentje aan de peperkoningin van het westen.

Ze antwoordden gezamenlijk:
Bij ons aan het verkeerde adres,
Je moet onze vertegenwoordigers hebben.

Daarom verzond ik ook dit jaar vier brieven.
Eentje aan de gemeenste ram van de lente,
Eentje aan de draaierigste leeuw van de zomer,
Eentje aan de zachtste schorpioen van de herfst,
Eentje aan de moedigste vis van de winter.

Onlangs viel er een bericht uit mijn kast,
Afkomstig van het kaartspel:
Kleuren denken graag voor je na.

Daarom verzend ik ook volgend jaar vier brieven.
Eentje aan de zes van klaver,
Eentje aan de aas van harten,
Eentje aan de drie van ruiten,
Eentje aan de schoppen tien.

Gezwicht voor bluf
Zal ik met lege handen blijven zitten
En me overgeven aan de pijn van de wereld.

Deze mogelijkheden zie ik dan nog
Om mijn onderneming te redden:
Interne post verzenden, niets meer schrijven,
Studeren op verzamelingenleer of veranderen van getal
Hoewel evangelisten, grootouders en elementen van me dromen.

Ik zal begrijpen dat ik gek en gewelddadig ben.
Daarom verzend ik ook het jaar erop vier brieven,
In alle kalmte, in alle rust.

[p. 398]

 

Eentje aan Bellini van 1958,

 

Eentje aan Gilmar van 1962,

 

Eentje aan Alberto van 1970,

 

Eentje aan Dunga van 1994.