De Gids. Jaargang 163

[p. 288]

Albert Ehrenstein
De zelfmoordenaar

Ik ben een der verzonkenen
Die door duizend bossen zwijgen,
Ik ben een der verdronkenen
van wie niemand ooit nog last zal krijgen.

Maar ingenomen zijn jullie met je boten,
verpesten het meer met zeilen.
Ik wil dieper ter diepte.
Vallen, smelten, blind worden tot ijs.

O strooptaal der gletsjers!
Wat bomt mij de top -
De zon stond erop!

De afgrond trekt me aan de berg,
De ontspanner, verlosser, ontvanger.

Sporen, weldoende sporen!
Ijzeren kracht velt neer
Armzalige mensen.

Ik groet de dood.
Want zijn is gevangenis,
In het brein huist de kwellerij,
De blik vernauwt de wereld
En slecht is geslacht,
Het vermenigvuldigt zich.

Het is mooi een skelet te zijn of zand.

Vertaling: Huub Beurskens