De Gids. Jaargang 163

[p. 221]

Stevie Smith
Dido's vaarwel van Aeneas

Ik heb geleefd en mijn lot gevolgd, onversaagd, ja met graagte.
En nu kom ik, niet geheel onbekend, aan het end.
Ik bouwde deze beroemde stad, ik zag de muren omhooggaan.
Wat mijn verfoeilijke broer aangaat ben ik, denk ik, niet te toegeeflijk geweest.
Was ik gelukkig? Voorwaardelijk, ja. Ik zou misschien gelukkiger
Zijn geweest als onze Zeeman een andere ankerplaats had uitverkoren.
Nu werd zij stil en wendde haar gezicht naar het kussen,
Stond toen vlug op en riep, de dolk in haar hand:
Ik sterf ongewroken, maar ik sterf zoals ik het verkies.
Kom, Dood, je weet dat je moet komen als je geroepen wordt,
Al ben je een god. En hierheen, en hierheen roep ik jou.