doeleinden uitvoerbaar zijn. Als college-proef was het echter een der meest interessante van heel Teylers Museum. Men gebruikt daarbij onderdeel No. 862 als afzender of seingever. Tussen die twee bollen heeft, in olie, een ontlading plaats van hoge frequentie, die naar willekeur kan worden afgebroken door een sleutel, gelijk aan die waarmee bij het gewone telegraferen de stroom onderbroken wordt. Gaat deze stroom door, dan ontstaan er in de ruimte rondom de afzender elektrische golven, die zich met de snelheid van het licht voortplanten en op het toestel No. 863 - de ontvanger - aankomend een breuk in de geleiding van een daar opgewekte stroom helen. Wordt echter de stroom in de afzender onderbroken, dan geschiedt dit ook met de reeks elektrische golven in de ruimte. Het gevolg is dat net zo lang als door de afzender seinen worden gegeven, de ontvanger getroffen wordt door een reeks golven die elkaar opvolgen, geheel in de maat met de afbrekingen van de seingever. De stroom in de ontvanger wordt dus op precies dezelfde wijze onderbroken en hersteld als in de afzender. Wanneer men aan de plaats van verzending en ontvangst dezelfde betekenis is overeengekomen van de opvolgende verbrekingen, zoals met morseseinen, dan kan men van daar naar hier zijn gedachten kenbaar maken.
marconi: Ik wil dr. Van der Ven wel excuseren, want in mijn geboorteland Italië geloofde men evenmin in de bruikbaarheid van mijn ontdekking. Daarom ging ik naar familie in Engeland, waar ik in 1897 de Marconi Company oprichtte. Eigenlijk was de lange afstand waarover ik draadloos kon telegraferen voor mijzelf ook een grote verrassing. Nadat ik in Poldhu, Cornwall, zenders had opgesteld waarmee berichten verstuurd konden worden naar de Kanaal Eilanden, reisde ik naar Crookshaven aan de westkust van Ierland en daar, 225 zeemijl van Poldhu, ontving ik zo'n sterk signaal dat ik kon uitrekenen genoeg intensiteit te hebben voor draadloze telegrafie over de Atlantische Oceaan. Op 26 november 1902 verliet ik in het geheim Engeland om koers te zetten naar New Foundland, waar wij op 9 december arriveerden. Wij hadden een grote ballon mee genomen om onze antenne hoog in de lucht te brengen, maar bij het opblazen schoot de ballon los en ging verloren. Samen met m'n assistenten heb ik toen de antenne met vliegers in de lucht gebracht tot een hoogte van 400 ft en meteen ontvingen wij de afgesproken morseseinen uit Engeland, 2000 zeemijl van ons vandaan.
Maar nu ik u toch aan de lijn heb, of hoe zeg je dat bij het hedendaagse draadloze bellen, mag ik u vragen hoe u zomaar vanuit Teylers Museum met dr. Van der Ven en mij hierboven in contact komt?
Auteursrechtelijk beschermd
