De Gids. Jaargang 161

[p. 804]

Huub Beurskens
Hipparion gracile

Enig klein drietenig paardje, uitgestorven
voordat de verbeelding op aarde verscheen,
maar met wat beenbotten en een schedelbeen
heb je je alsnog een plaatsje verworven

in het plaatjesboek (zie onder Mioceen)
van de aldoor ordenende zichzelf zodoende verdorven
voorkomende want zichzelf bij voorbaat al bedorven
denkende geest. Samos het eiland was er toen geen.

Elk jaar vlieg ik er nu heen voor mijn plezier. Ga eens mee!
Heel mooi, vindt iedereen, is de vallei der nachtegalen.
Misschien herken je toch iets in het zingen? Mij maakt het wee.

Ik ken er gezellige terrassen en om te swingen nachtlokalen.
Nee, er zijn geen giraffen. Ezels wel. Met hun berijders: ‘Hé,
zo'n enig drietenig paardje heb je zeker van heel ver moeten halen?’

Ik zie me al trots knikken: ‘Helemaal van overzee!’

[p. 805]

Hipparion gracile