De Gids. Jaargang 158

[p. 652]

Marc Kregting
Drie gedichten

Kopstem schat diepte

Een vorkje prikken naast het gebak. Amusant
mocht het zijn, dat voorgerecht op sprakeloos.
Het kwik tussen de toppen van bomen, in fijn
vingerglas. Er ligt overeenkomen tot corvee.
Denk je aan je hoge hakken? Vijzelt een omloop
het puntental. De alomtegenwoordige thermoskan.
Zacht schudden voor het stamijn, afgeknipt de
oogleden. Wie zegt heeft dat verre antwoord.

Kopstem in rust

Andermaal de ronkedoor en planeten zag hij
toen ivoor zijn weerstand verloor. Kribbig
van binnen, kleffe nijdas. Onder zijn netsuke
is alles, kneedt zijn nek en hij een zoetje
heeft. De godvergetense santenkraam. Lekker
verlekkerd beet dat het krakt, ha marsepein.

[p. 653]

Kopstem recapituleert

Ondanks alles. Iets mag geknakt,
het kan een stengel zijn. Weer
die wandeling tussen oleanders,
heimachines erbij. Aarde trilt.
Een aanlokkelijke tepel spoort
tot herstel. Er komt sap vrij,
mishandelt hij en scheurt open.
De boze daad vliegt over duizend
mijlen, wat zich weeft uit stof
op een in steen begraven leger.