De Gids. Jaargang 149

[p. 653]

Jacobus Bos
De val opwaarts

Verloop van tijd

Aviatiek: kunst van het vliegen
van dier en mens - Vliegkunst.

Van grote voorbeeldige vliegers

hun gedurfde vlucht: albatrossen
fregatvogels ibissen en horden
prachtige gieren en een enkele
mens alsook minder stadse vogels

als stuurwielen walviskaken zalm
etende beren berenjagers

ijscoverkopers vliegkunstenaars

fotografeertoestellen
en een oncontroleerbaar aantal
snelwegen van en naar de oceaan.

Links de oceaan rechts gebergte
en ook op de terugtocht was het

niet omgekeerd. Haviken kraaien
konden evengoed adelaars en
condors zijn zoals ook de modder
en rotsen daar vierendertig

[p. 654]

 

mensen in zee veegden en de zee

 

nu brult om automobilisten

 

en auto's en iedere automobiel

 

 

 

er een radio is op wielen -

 

Verbijsterd vraagt men zich de

 

eigen somber ogende gelijkenis:

 

 

 

vloog men hier. Foto toont

 

 

 

een eenzame straat stilstaande

 

trein een wielrijder ruggelings

 

gezien en een man die zich van

 

 

 

een muur in de ruimte werpt.

 

Zo een portret waarin een mens

 

zich bewaart als geen ander.

[p. 655]

Tussentijd

Boomrijke hellingen een koele zon
het hart vol van iemand te paard

afdalen naar zee akkers achter
zich latend wilde beken en hun
watervallen eveneens eindigend
in zee diverse diersoorten tal

van vogels met niemand bevriend
op zoek ook naar niemand slechts

liefde voelend voor de ijle zon

straffe wind en ijskoude golven -
Niettemin liet hij het paard gaan
kerft een naam in zijn woestenij

woeste oceaan van zand en water.
Zelfs de zon gaat hier niet onder
zelfs de tijd verslijt niets: de

branding wierp hem terug op het
strand zijn vuur lokt zijn paard -

Vergeefs smeekt hij het paard hem
een kogel door het hoofd te jagen.

[p. 656]

Uiteen

Als tijd verstrijkt veranderen
vriendschappen in herinneringen

of minder: beter geheel vergeten
dan slecht herinnerd en liever
in het geheel niet herinnerd. Zo

kan men zich ook niet als droom

zenden naar iemand die men mocht
en die men niet weer wil zien -
Diep ging het hier de hoogte in

en daarna nog dieper nog hoger

en nog ongekender. Bijna bereikt
men meer verwonderd dan verwond
de grond niet meer - Zelden is
iemand groter dan zijn dromen:

iemand die in niemands ogen zich
spiegelt iemand die in arends
vlucht zich losliet in de lucht.

[p. 657]

 

Iemand die zegt niks aan de hand

 

en die tegelijkertijd uit het oog

 

verdwijnt alvorens voor altijd

 

 

 

uit andermans hart zich te bannen

 

 

 

en iemand die niets zegt die ook

 

het afscheid niet wil temmen die

 

meer wil zijn dan de schaduw van

 

 

 

zonlicht en meer dan een marmeren

 

 

 

wond in een marmeren borst op een

 

marmeren tafel een marmeren hart.

[p. 658]

De val opwaarts

Landschap doorsneden door een
rivier en verlevendigd met de val

van Icarus - Het absolute vallen
van een zoon van een steen die

men streelt een steen uit heldere
hemel: een steen die de zee niet

breekt - Wie vliegt die vliegt

die kan en zal niet nederkeren.
Wie vliegt die vliegt: even
onbeweeglijk en eeuwig als een

steen in de zon onder water.