De Gids. Jaargang 149

[p. 266]

Paul Marijnis
Twee gedichten

Ringnekfazant

De theekoepelridder, gazonsamoerai,
Schuttert kieskeurig door het losse beukenblad,
Pareert mijn blikken, retireert
Lonkend vanachter zijn roodleren masker.

Martiale aansteller, hersenloos en fraai,
Fatale dandy, zoals hij in satijnen harnas
Hagelstormen trotseert! Hij pirouetteert
Zijn graf in, arme galante danser.

Zó sneuvelen is prachtig zij het overbodig.
Zijn loon is de vereeuwiging: met zijn karkas
Op een stilleven te pronk. Meer heeft hij niet nodig
Om zich te offeren voor de vanitas.

Zwarte zwanen

Een vlugge glimp van witte lingerie
Onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen
Die, gekoppeld in eenzelfde rêverie,
Als kanten schuitjes door de vijver varen,
Kokette weduwen, die niet om hun doden
Blijven treuren: zwart is in de mode!
Eén kijkt soms even of haar spiegelbeeld
Zich onder water net zo erg verveelt.