altijd aan seks komen?
Op het ogenblik hecht onze samenleving veel waarde aan seks. Een druk seksleven wordt beschouwd als een teken van geestelijke gezondheid. Op het seksuele vlak wordt een compromis altijd nog beter gevonden dan niets.
Wij zijn seks als een symbool gaan zien, te vergelijken met een horloge van Cartier, ook iets dat je moet hebben als je geslaagd bent. Op andere fronten mag het je goed gaan, als je het niet regelmatig doet, word je geacht je ontoereikend te voelen.
Zo wordt seks omgeven met angstgevoelens. En angst doet de zaken goed gaan. Seks is gewoon een drug die legaal wordt uitgevent, net als sigaretten.
Ook is seks een ideologie geworden. En daar heb ik bezwaar tegen. Ideologieën zijn dwangbuizen. Door seks te nemen zoals het al dan niet komt, wordt je bestaan een stuk minder zorgelijk.
Wij weten allemaal waar wat echt telt zich afspeelt - en dat is niet in bed.
De machthebbers vrezen kuisheid meer dan seksuele vrijheid. Zij houden niet van lieden die zo maar tijd hebben om over van alles na te denken. Seks is een zoethoudertje geworden, net als televisie.
Seks: de opium van het volk. Het kost niets en houdt ons bezig, waardoor onze regeerders de handen vrij houden om hun eigen ideologieën na te streven.
In zulke omstandigheden is kiezen voor kuisheid een revolutionaire daad.
(Dat begrijp ik niet. - Droogstoppel).