De Gids. Jaargang 147

Beatrijs Ritsema
Over de prostitutie in het huwelyk

Het begon ermee dat Joost met een nummer van Playboy thuiskwam, waarin de uitslag van de grote Nederlandse seks-enquête stond. Na het eten was hij erin gaan lezen en de lectuur liet hem niet meer los, zodat Lisa in haar eentje naar Blokletters op de tv moest kijken, wat lang zo leuk niet was, want zonder een medetoeschouwer schreeuw je niet zo snel ‘nachtschade!’ door de kamer als Fred Oster vraagt tot welke n de aardappel behoort. Grimmig sloeg Joost de bladzijden om, terwijl hij af en toe iets voorlas wat hem bijzonder trof. ‘Wist je dat 16% van de echtparen aan anale seks doen?’ zei hij. ‘Jasses,’ zei Lisa, ‘stil nou even, ze zijn net met de gouden lijn bezig.’

Toen het programma afgelopen was, schraapte hij zijn keel. ‘Lisa, we moeten eens praten. Er is iets niet in orde met ons.’ Hij begon een warrig betoog, doorspekt met woorden als cunnilingus, wederzijdse masturbatie en meervoudige orgasmes. ‘Dat is allemaal nog tot daaraantoe,’ eindigde hij, ‘maar het gewone recht op en neer twee keer per week halen wij niet eens. De hele Nederlandse bevolking doet het twee keer per week. Dat is gemiddeld, dat is normaal. En wij? Wanneer hebben wij voor het laatst...’ Hij keek haar dreigend aan. Lisa pijnigde haar hersens. ‘... Vorige week?’ zei ze aarzelend. ‘Dat mocht je willen,’ zei Joost. ‘Het is langer geleden en ik zal het je nog sterker vertellen, ík weet het ook niet meer. Kun je nagaan hoe diep we zijn gezonken!’

En zo kwam het dat Lisa en Joost een week later in de spreekkamer van seks-therapeut Henk van Dommelen (‘zeg maar Henk’) zaten. ‘Heel verstandig dat jullie besloten hebben er iets aan te doen,’ prees Henk. Joost glom, want het was zijn idee geweest. Henk vroeg of er nog andere problemen in hun huwelijk waren (‘altijd even checken hè, anders verval je in symptoombestrijding’). Lisa en Joost keken elkaar aan en schudden van nee. Nooit ruzie, nou ja, een enkel keertje, maar dat was altijd weer snel bijgelegd. Niemand verliefd op een ander persoon? Lisa moest erom lachen. Het idee! Ook Joost ontkende pertinent. ‘Wie van jullie wil er vaker dan de ander?’ vroeg de therapeut. Dat was een moeilijke vraag. ‘Niemand, geloof ik,’ zei Joost tenslotte. ‘Het komt er gewoon niet van en daarom zitten we hier.’ Henk knikte begrijpend. ‘Een duidelijk geval van geatrofieerde seksualiteit,’ zei hij. ‘Komt wel vaker voor na tien jaar huwelijk. Geen ramp hoor, in een half jaartje zijn jullie er weer bovenop. Om te beginnen wordt er deze week gescheiden geslapen. Hebben jullie een logeerkamer? Mooi zo,

[p. 618]

daar slaap jij dus,’ hij knikte naar Joost, ‘en denk erom geen gerotzooi! Ik zie jullie weer volgende week, zelfde tijd.’ Hij knipoogde.

Verbaasd reden ze terug naar huis. ‘Nou ja, hij zal het wel weten, hij heeft ervoor gestudeerd,’ zei Joost op Lisa's onuitgesproken vraag.

Zeven nachten gingen voorbij, waarin ze zich netjes aan de opdracht hielden en apart sliepen.

‘En?’ vroeg Henk de volgende keer. ‘Hoe beviel het?’

‘Goed,’ zei Lisa en vertelde dat ze het prettig had gevonden om zo lang in bed te kunnen lezen als ze wilde. Ook Joost had heerlijk geslapen zonder last te hebben van Lisa die nog wel eens onrustig was in haar slaap en hardop droomde.

Henk leek enigszins teleurgesteld over dit enthousiasme. ‘Geen gevoeligheid voor paradoxale stimuli,’ mompelde hij. ‘Jammer. Dan maar de weg van de systematische sensitizatie. Vertel eens,’ zei Henk, ‘wat vinden jullie lekker in het lichamelijke contact?’

Beiden vervielen in gepeins.

‘Klaarkomen vind ik wel lekker,’ opperde Joost.

‘Ja, dat vind ik ook wel,’ viel Lisa hem bij.

De therapeut zuchtte. ‘Dat bedoel ik niet,’ zei hij. ‘Dat vinden we allemaal, maar dat is het eindpunt. Daar gaan dingen aan vooraf en ieder mens heeft zo zijn eigen voorkeuren om de seksuele spanning op te bouwen. Wel eens van erogene zones gehoord?’

Joost begon een lijstje op te sommen: ‘De borsten, vooral de tepels, de mond, de binnenkant van dijen...’

‘Ho maar,’ zei de therapeut. ‘Het gaat niet om een demonstratie van je theoretische kennis, maar om je individuele beleving. Opdracht voor de volgende week: vind elkaars erogene zones zonder verbale aanwijzingen vooraf.’

Er brak een vermoeiende tijd aan, waarin Joost en Lisa zich met grote plichtsgetrouwheid door de oefeningen heen worstelden. Ze betastten elkaar op vreemde plaatsen (concentreer je tien minuten op de knieholte), op vreemde tijden (deze week alleen tijdens het nos-journaal) en met vreemde hulpmiddelen (‘lig nou even stil, anders loopt die champagne uit je navel’).

Lisa begon naar het einde van de therapie te verlangen en naar de rust van vroeger. Toegegeven, hun gemiddelde lag nu ruimschoots boven de twee keer per week en het lukte nu ook op het vloerkleed, maar daar stond wel een hoop spierpijn tegenover en stiekem vond ze het ook een beetje zonde van de tijd.

Tot de avond dat Joost hoofdschuddend achter de administratie zat. ‘Een vakantie zit er dit jaar niet in,’ zei hij. ‘Ons geld is aan Henk opgegaan; f 120, - per week hakt er wel in.’

‘Wat!’ riep Lisa. ‘Zitten we ons suf te neuken en moeten we daar nog dik voor betalen ook. Dat is je reinste prostitutie!’

‘Tja, voor niks gaat de zon op,’ zei Joost.

‘Over mijn lijk,’ zei Lisa. ‘Ik wist niet dat het zo duur was. Ik zet geen voet meer bij die engerd.’

‘Ik heb er ook genoeg van,’ zei Joost. ‘'t Is eigenlijk toch steeds hetzelfde hè, die seks. Is er iets op de tv vanavond?’

‘Blokletters begint over een kwartier,’ zei Lisa verheugd. En even later zaten ze weer als vanouds door elkaar heen te roepen.

Hun ratio daalde al snel weer naar een comfortabel eens per drie weken op zaterdagavond. Meer zat er kennelijk niet in.

(Dit is een schandelyk stuk. - Droogstoppel).