De Gids. Jaargang 127

J.C. van Schagen | Reflex

ik houd niet van machinetjes ze zijn zo onnodig
ze zijn zo gewichtig zo stom overbodig
ze willen zich aldoor zo hinderlijk dringen
tussen jou en die enkele rustige dingen
die voldoen om je dagen ten rande te vullen
ze begrijpen het niet ze zitten te lullen
ze duwen je prullen in handen waar niemand om vroeg
ze begrijpen maar niet dat veel niets is en weinig genoeg

en toch
komt soms in de zomer heel hoog in de lucht
uit de woning der goden een prachtig gerucht
van een snaar die daar groot is gaan beven
de droom van de zomer gaat koninklijk leven
de eeuwigheid gonst en is boordevol
van een vrede die zingt als een grote bromtol
een wonderlijk komen gaat open
misschien is er toch nog een hopen
een wijde bevrijding is nu ontwakende
in ongekende verbreiding genakende
een hemelse tijding wordt alom verkondigd

en dat is dan een vliegmachien
heel ver en heel hoog want je kan hem niet zien
op dat moment is zo'n ding niet iets hinderlijks

soms wordt een bêtise van vèr nog iets kinderlijks