De Gids. Jaargang 120

[p. 119]

Sándor Weöres (Hongarije)
Innerlijk landschap

De minuut pers ik uit steen,
harpoenen der herinnering staren,
varens der vergetelheid bedekken mij
en een zuiver spoor
voert omhoog naar het licht.

Waarom heb je een cirkel gesoldeerd in mijn ring,
in mijn klok, in mijn kussen, een specht,
een woud met vogels en wolken in mijn long,
blinkende klauwen in mijn hersens?

Boven de moerasplanten van mijn voorhoofd,
laat ik ganzeveren groeien,
ik gooi al mijn hoofden weg
en vlieg naar huis door de pijp van mijn keel,
zolang de nacht uit krekellied
snelle varens wekt.

(Vert. A. Kibédi Varga)