De Gids. Jaargang 120

[p. 117]

Attila József
Het was zomer

Het was zomer,
Maar we rilden van de kou
We staken de sprookjeskachels aan,
Daar groeide in mij de warmte dat ergens
Waar we aan zullen komen,
Het meisje ons wacht dat wij zijn,
De jongen je wacht die jij bent,
Veilig en onmerkbaar,
Als de lente in de sneeuwbedekte velden
Verschijnen zij en beheksen ons
Als onze zonneharten gaan schijnen op ons voorhoofd.

(Vert. A. Kibédi Varga)