De Gids. Jaargang 120(1957)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 33] [p. 33] Gerrit-Hugo Pronk Drie gedichten uit Kiruna 1 als je nu komt zal het regenen in Kiruna en het licht zal op zijn buik over het perron liggen achter het geolied perkament van de middernacht zet je koffer niet neer trek je jas niet uit als je komt in Kiruna waar de mensen hun slechte gebitten spoelen met magere dranken waar de ogen verdrinken in wanhoop om dit land zonder nacht zonder dag als je nu komt in Kiruna zullen finse meisjes je een bloem toewerpen met het licht van hun blanke ogen want de bloemen zijn fins in Kiruna en het gras is er dun en hard [pagina 34] [p. 34] trek je jas niet uit en spreek niet te veel woorden want woorden haken aan bomen en muren de stem die spreekt en dit is geen land voor mensen als je nu komt met de zwarte trein vol klanken uit een ver verleden zal ik Kiruna voorzichtig met 2 handen begraven in het puin van een ertsberg en alleen het station met zijn warme wachtkamer zal blijven staan aan het water tot betere tijden vreemd teken en toevlucht voor eenzame reizigers op zoek naar een worp paars licht aan de lucht. 2 als de bergen vloeken van dynamiet tekenen de stemmen zwarter het ochtenduur [pagina 35] [p. 35] en vandaag nu de hemel als een nieuwe tent staat gespannen boven telefoonkabels en treinleidingen missen wij de vele vogels van het antwoord opvliegen zie het ijzer glinstert in de open berg daarginder speelt een winter met z'n tanden en joelen wij zweeds in Kiruna. 3 met een bange voet van steen trachten wij de lichtere klanken van deze berken te vangen maar wij hebben het langzame oog nog niet geopend en de mond staat nog gespannen in een andere taal in de verte schuiven de bergen zich onder de winter schud het steenstof van uw losse voeten welcome to Kiruna. Vorige Volgende