De Gids. Jaargang 90

[p. 280]

Boomen-ruischen.

Ik heb de boomen lief omdat hun loover
Mij ruischend menig langen nacht verzacht.
Van alle dingen blijven in den nacht
Alleen mijn denken en dat ruischen over.

En deze twee zijn met elkaar vertrouwd.
Blijde nog droevig is der blaadren zingen.
Maar er is iets van de eeuwigheid der dingen
Waarmee dat ruischen mij gezelschap houdt.

Mijn denken ook is blijde of droevig niet.
En als het wil het eeuwige benaadren
En vindt voor het gevondene geen naam:

Het is genoeg, wanneer ik door het raam
Kan luistren, heel den nacht door, naar de blaadren
En stemmen mijn gedachten naar hun lied.

J.J. van Geuns.