De Gids. Jaargang 90

[p. 44]

Verzen.

Hemelvaart.

Daar waren Engelen gedaald
Als witte wolken in hun vlucht.
En hebben Jezus ingehaald
In 't eindeloos geheim der lucht.

Zij voerden Hem voorbij den glans,
Die als metaal ligt uitgespreid
En die begrenst den hemeltrans
Van menschelijke zichtbaarheid -

En verder nog - doorheen de baan
In den bevrozen ruimtenacht
Van sterren, die te branden staan
Als vuren van een trouwe wacht -

En verder - tot den zachten schijn
Van het onnoemelijke Licht,
Waar Engelen gebogen zijn,
Hun vleugels vouwend voor 't gezicht.

[p. 45]

Kerstnacht.

1.

Het dorp ligt in den vroegen nacht
Zoo rustig tot zichzelf gewend -
De weg gaat stil er in gedacht,
Als een die alle dingen kent,

Langs hoeven, die hun zekerheid
Van eender en altoos te staan
Als glimlach hebben uitgeleid
In 't licht van aarzelende maan.

Maar binnen die, in ieder huis -
Gij weet de stugheid in het oog,
Gij proeft den wrok om ieder kruis
En elk gebed, dat tot U loog -

O God, wie kent als Gij de schuld
Die vredig hier te slapen ligt,
Terwijl Uw vlammend ongeduld
Waakt, dreigend over ons gericht?

[p. 46]

 

2.

 

 

 

De oude stal was kil van vocht

 

En angstig in lantarenschijn -

 

Maria, na den langen tocht,

 

Was bleek van moeheid en van pijn.

 

 

 

Zij rustte op het harde stroo

 

En droeg een glimlach wonderbaar

 

En merkte Jozefs liefde noo,

 

Onhandig zorgend over haar.

 

 

 

Maar aan den hemel ging een ster

 

En dreven zangen op den wind,

 

Want langzaam kwamen, van heel ver,

 

Drie wijze mannen om een kind.

 

 

 

Zoo, in de armoe onzer ziel,

 

Zijt Gij geboren onverwacht

 

En 't licht, dat rond Uw hoofdjen viel,

 

Staat als een ster in onzen nacht.

W.A.P. Smit.