De Gids. Jaargang 74

[p. 148]

Liederen.

Kon ik u minnen kind,
Dan zou mijn blik op alle wegen
Niet tot de schaduw zijn genegen,
Waar ik mij zelf in wedervind.

Kon ik u minnen kind,
Hoe lag mijn vreeze stil, verborgen
Achter het licht van d' open morgen,
Die mijn verrukte oogen blindt.

Kon ik u minnen kind,
Dan was de tijd aan u gelijk,
Een kind, dat in zijn dagschoon rijk
De krans der gouden uren windt.

[p. 149]

II.

 

Daar luikt een glimlach om uw mond,

 

Gij zelf zijt van zijn licht beschenen,

 

Het valt langs uwe leden henen

 

En nederdaalt op 't schoon verbond

 

Der twee ineen rustende handen;

 

Zie, van uw licht glimlachend leven

 

Is aan elk ding een schijn gegeven

 

Tusschen de stille kamerwanden.

 

 

 

Uw glimlach is geluks begin,

 

O dat ik in uw glimlach toeve

 

En niets verlange, niets behoeve,

 

Dan 't blijde kalme leven in

 

Uw glimlach, die mij rusten doet,

 

Mij aan den oever toeven laat,

 

Waar ruischend langs mijn voeten gaat

 

De stroom van vreugdes overvloed.

 

 

 

H.W.J.M. Keuls.