De Gids. Jaargang 51

[p. 579]

Doodenklacht.

Laat dicht de luiken; 't zonlicht dringe
Niet in deez' ruimten, waar geen morgen

Haar langer wacht.

Ga, laat m'alleen met mijne doode.
'k Wil mèt haar zijn in d'eerste wake

Van haren nacht.

Ik wil de teedre woorden spreken,
Die 'k nog voor haar in 't hart bewaarde;

'k Zei niet genoeg.

Ik wil haar doodensponde sieren
Met bloemen der herinn'ring.... Ai mij,

Zij bloeien vroeg!

Daal op haar neder, op haar handen,
Die zegen spreidden; vlecht een krans haar

Om 't jonge hoofd.

[p. 580]

 

Kom dan tot mij; kom, zooals vroeger,

 

Geliefde, die in vollen bloeitijd

 

Mij werd ontroofd!

 

 

 

Kon 'k met mijn hartebloed u 't leven

 

Hergeven, u de zonnige oogen

 

Weer op doen slaan;

 

 

 

Of in mijn armen door het duister

 

Der stille doodengangen dragen,

 

En met u gaan.

 

 

 

Marie Boddaert.