De Gids. Jaargang 23

[p. 412]

Villa Franca.

Villa Franca, Villa Franca!

Eeuwig worde uw naam gevloekt!

Niet omdat het Despotisme

Daar de vrijheid heeft verkloekt;

Niet omdat de groote wolfhond,

Die de kudde leiden zou,

Er een paar der beste schappkens

Overliet aan broêrtjes klaauw;

Niet omdat Itaaljes raven,

Die den buit van Zuid tot Noord

Altijd met Sint Pieter deelden,

Thans alleen, zoo als 't behoort,

Badende in de tafelweelden,

In hun maaltijd zijn gestoord;

Maar omdat ge een Hollandsch Tijdschrift,

Feilloos bij zijn lang bestaan,

In zijn deeglijk vorig nummer

De méprise deedt begaan:

[p. 413]

 

Van een krachtig Hollandsch dichter,

 

Vader van een talrijk kroost,

 

't Vaderschap zelfs op te dringen

 

Van een vrucht waarvan hij bloost;

 

 

 

Van een krachtig Hollandsch dichter,

 

Niet van scheppingskracht misdeeld,

 

Met den schijn te doen beladen,

 

Dat hij vondelingen steelt.

 

 

 

Villa Franca, Villa Franca!

 

Eeuwig dient uw naam gevloekt,

 

Daar de wijze Gids-redactie

 

Door úw schuld zich zag verkloekt.

Voor wie nog Tollens-gezind genoeg is om de poëzy van het jonge Holland - altijd jong, siere hen ook de kroone des ouderdoms - onbegrijpelijk te vinden, diene de volgende in deftig proza gestelde

Ophelderende Verklaring!

We ontvingen uit Wiesbaden van Dr. J.P. Heije het dichtstukje Villa-franca, in het vorig nommer van ons tijdschrift geplaatst. Het voerde, behalve den titel, tot opschrift: ‘Gedicht van een grappenmaker,’ met eene verwijzing in eene noot naar de Kladderadatsch van 24 Julij 1859. Daar we 't opschrift niet grappig vonden, lieten we 't eenvoudig weg; de noot deelde in 't zelfde lot. Dit is alles ons werk, en buiten medeweten van den auteur geschied, aan wiens verzoek wij door deze verklaring gaarne voldoen, ten einde het publiek wete, dat de schijn van oorspronkelijkheid, welke het vaers daardoor verkreeg, niet de schuld is van Dr. J.P. Heije, maar van

de Redactie van ‘de Gids.’