De gheestelycke vryagie



[pagina 336]
Een Gheestelijck Liedeken: Op de wijse bedruckte hertekens.
Hier leert de Bruydt seer schoone dinghen. Die diepe Zee wt welcke vloeyen, Gratie veel menichfout groot, Aenmerckt op dat in v mach groeyen, Een verstant stil van ancxten bloot. Een bloot verstant van aerdtsche saecken, Een hert gheuredt stil en gherust, Och dat kan alderbest-ghesmaecken, Den in-vloet van t'Hemels wellust. Den smaeck, den smaeck van grooter trachten Den smaeck gratieus en delicaet, Deur welckmen vlitich kan verachten, Wat ydel is en haest vergaet. Want sweerelts vreucht is swaer allende, De sonde bitterder dan de doot, Voor een die claer mach onderuinden, Den sueten smaeck van t'Hemels broot. maer wie t'Hemels broot wilt ghenieten, Wie honghert naer t'Hemels wellust, Aen sulcx en macht gheensins verdrieten, Vindt hy 'tmenschen troost wtgheblust. Der menschen troost die moet daer wijcken, Waer 'sHeeren troost mildt komen sal, 'Tsamen en salmen niet sien blijcken, Blijschap van bouen en d'neerderdal. Dus dan o alle creatueren, Die zijt gheschaepen generens,
[pagina 337]
Vliedt troost die niet kan ghedueren, Den eeuwighen sy toch uwen keus. Verlaet Cisternen en waeter Poelen, Vlucht naer die Zee diep sonder gront, Sueckt die Fonteyne welck kan verkoelen, Niet alleen nv maer 'talder stont. 'Sleuens Fonteyn sal altijdts vloeyen, Sonder emmermeer stil te staen, Blijdschap en vreucht sal in hem groeyen, Wie van haer waeteren mach ontfaen.