De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
AuteursrechtvrijNaerdemael de Bruydt oft Christen ziele onsen Heere ontfangen heeft: soo wassen haere begheerten ende verlanghen meer ende meer.
Och Iesus soete Heer
Och alderliefste mijn
VVanneer, wanneer, wanneer
Sal ick toch moghen sijn
Hier bouen in v rijck
En loven v eeuwelyck.
VVanneer sal ick v hooren
Soetelijck segghen tot my
Staet op mijn vvtverkoren
Den winter is nv voorby
De tortelduyue is ghehoort
Staet op rasch en komt voort.
| |
[pagina 264]
| |
Hier naer staet mijn verbeyen
Hier naer mijn ziele versucht
Dat ghy haer toch vvilt leyen
VVt des vverelts gherucht
En stellen my in't landt
Daer peys is aen elcken kandt.
Och aldersoetste Heere
Och alderhoochste goedt
Mijn vreucht en ale myn eere
In v soo scheppe ick moedt
Myn goedt en myn erfdeel
In v hope ick gheheel.
In v mijnen beminden
Stell'ick al mijnen sin
VVant in v is te vinden
Al't gene dat ick bemin
Ghy sijt het een en het al
Daer mijnen gheest in rusten sal.
Ghy zijt mijn jubilatie,
Ghy zijt mijn vrolijckheydt
Ghy zijt mijn consolatie,
Ghy zijt mijn saelicheydt,
Ghy zijt een eeuwich licht
Voor der zielen ghesicht.
Ghy zijt een soete spyse,
Ghesmaeckt zijnde gheefdy appetijt,
En met een wonder wyse
| |
[pagina 265]
| |
Ghy onse zielen minnelijck voedende zijt
Met eenen smaeck seer delicaet,
Soet al bouen honich-raedt.
Ghy zijt oock een fonteyne
Voor den inwendighen dorst,
De welcke kont alleyne
Versaeden des herten lost:
VVanneer de ziel v smaeckt,
Sy nerghens el meer naer en haeckt.
Vanneer men mach ontfanghen
Een soet ghebruyck van dy,
Allen ander verlanghen
Moet snel vlieden voor by:
VVant in v al alleen,
Is volle vernoeghen reen.
|
|