De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
AuteursrechtvrijVVaer door de Bruydt haer ziele met haeren Bruydegom naer het hemelschs-vaderlandt is stierende.
Met v ghepeysen ô ziel wilt reysen
Bouen naer 's Hemels vaderlandt:
Versoeckt te woonen in dat lant schoone
Met wille, memorie, en verstandt.
Met v vry krachten,, en v gedachten
Versoekt te wesen daer altoos,
VVaer Seraphinnen,, en Cherubinnen
Den Heere louen sonder verpoos.
De edele gheesten,, in dier feesten,
VVaermen Godt looft sonder respijdt,
Vry en ontbonden,, zyn daer verslonden
In hemelscher weelden tot alder tydt.
In pure welluste,, zyn sy met ruste,
Sonder turbatie en sonder gheschil,
Blyde sy leuen,, vast sy aenkleuen
Des Heeren alderliefsten wil.
| |
[pagina 235]
| |
Sonder cesseren,, sy jubileren,
Nochtans met diepe oodtmoedicheydt:
't Beuel des Heeren,, sy obedieren
Met groote onderdaenicheydt.
Och edele schaere,, och oft ick ware
Met v onsen Heere present,
En daer mocht weten,, van die secreten,
VVelck v door gratie zyn bekent.
Ghy die mooght hooren,, sonder verstooren
Des Heeren wysheydt t'alder tydt,
Meucht best versinnen,, vvat klaerder kinnen,
Ghy in Godt ghenietende zyt.
VVt dat klaer kinnen,, komt v vierich beminnen,
Tot het alder-opperste goedt:
Godts liefde verheuen,, geeft v het leuen,
Edel, doorluchtich, ende soedt.
Een leuende leuen,, voort v gegeuen,
O edel Princen gratieuz,
Die sonder ophouvven,, moget aenschouvven
Des Heeren vvesen glorieus.
Des Heeren glorie,, o Consistorie
Der Enghelscher gheesten alle ghelyck.
Is v verbleyen,, tot allen teyen,
Sonder ophouvven oft besvvyck.
|
|