De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De– Auteursrechtvrij
[pagina 214]
| |
Hier singht de Bruydt een gheestelijck Liedeken, waer mede sy haeren Bruydegom is willekom heetende.
Syt willekom mijn eeuwich leuen,
Mijn Heer, mijn Godt seer excellent,
Die ons v seluen hebt ghegeuen,
In dit hoochweerdich Sacrament.
VVilt Heere mijn ziele versaeden,
Met uwe spyse soedt,
Suyuer wasschen ende baeden,
In v pretiose bloedt.
Sijt vvillekom mijn lieff vol minnen,
Mijn Heer mijn Godt ghebenedijt,
Regeert toch myn vyff sinnen,
VVoont in myn herte tot alder tijdt.
Vervult mynder zielen krachten,
Met uvve Godtheydt klaer,
Stort in my goede ghedachten,
Verlicht myn herte 'tis nv seer svvaer.
Syt vvillekom lief van grooter vveerden,
Die tot mynder saelicheydt,
| |
[pagina 215]
| |
Syt ghekomen op deser eerden,
Maeckt mijn ziele tot v bereyt.
VVilt mynen goeden vville verstercken,
Ende maeckt mijn lichaem koen,
Tot alle goede vvercken,
En laet my toch niet anders doen.
Syt vvillekom mijn lief vol vvonden,
Die ghy ontfanghen hebt,
Voor onser aller sonden,
Daer vvy mede vvaeren besmet.
Als ick op v lyden dencke,
Soo is mijn herte bedroeft,
Het mijn ick v dan schencke,
Daer mede ghy my nv proeft.
Syt vvillekom o Goddelijck vvesen,
In uwer menscheydt schoon,
VVilt alle myn ghebreken ghenesen,
Gheeft my v seluen tot eenen loon.
Doet my mijn sonden bevveenen.
Myn begheerten tot vleyt,
VVilt my toch naermaels verleenen,
Myn opperste saelicheydt.
|
|