De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 204]
| |
Al waer de Bruydt, oft Christen ziele haeren Bruydegom begheert naer te volghen met een leuen sonder schijn.
O Bruydegom wtuerkoren,
Ghy zijt de liefste mijn,
Laet my v weghen sporen,
En antwoorden de mine dijn,
Met een leuen sonder schijn,
Door een heel vernieten mijn,
Om te vlieden 'suyandts venijn,
O Godt wilt my verstercken,
Om te leuen in nieuwicheydt,
En laet my v soet inwercken,
VVaer-nemen met onderscheydt,
En maeckt mynen grondt bereyt,
Om te dienen v goedtheydt,
In simpel een-vuldicheydt.
O Heer verlicht myn reden,
Met v klaer onderscheydt,
Op dat ick mach ouertreden,
Alleen gheschaepentheydt,
En maeckt my in lieff en leydt,
| |
[pagina 205]
| |
Hier naer uwen wille bereyt,
In tijdt en oock in eeuwicheydt.
VVant ick en kan niet begheren.
Dan den wille vanden Schepper mijn,
Al soud' ick daerom verteren,
Vleesch ende bloedt met pijn,
Al moet de ziel' in droef-heydt zijn,
Den gheest ontfanght een medercijn,
VVant hy rust voor Godts aenschijn.
Och moet ick my verliesen,
In mijnen Schepper soet,
En staen al sonder verkiesen,
Met een verheuen ghemoedt,
Om in allen teghenspoedt,
Te stryden vroom wt liefden goedt,
Door Godts gratie die ons behoeft.
VVant ick en wil niet scheyden,
Van hem die mijn ziel bemint,
In wat weghen hy my wilt leyden,
Ick ben daer toeghesint,
Al zijn sy duyster en onbekeynt,
Godt is bouen al mijn vrient,
Ick wil my waeghen tot in't eyndt.
VVant Godt en sal niet verlaeten,
Dat hy gheschaepen heeft,
Die dit te recht kan vaeten,
| |
[pagina 206]
| |
En al om al begheeft,
En die gheen eyghentheydt en heeft,
Noch oock nerghens aenkleeft,
Met rust ist dat hy leeft.
O Prince door v minne,
Treckt my gheheel in dijn,
Met gansche krachten en sinnen,
Om met v vereenicht te zijn,
En thoont my v soet aenschijn,
In den grondt der zielen mijn,
Om eens bloodt van alle beelden te zijn.
|
|