De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
Het groot verlanghen van de Bruydt oft Christen ziele tot haeren gheminden.O Bruydegom, wanneer salt zijn,
Dat ick sal sien het wesen dyn,
Mijn herte snaeckt,, mijn ziele haeckt,
Om te aenschouwen v aenschijn,
V aenschijn soet,, o hoochste goedt,
Is der Enghelen groot vermaeck,
V vvesen bloot is 's Hemels broodt,
In hem hebbende alderleyen smaeck.
En worden versaet,, en heel ghepaet,
Die zijn in 't Hemelschs Ierusalem,
Haers herten deurst,, wort daer gheblust,
Met volder ouervloedicheydt,
In sekere rust,, hebben sy wellust,
Die mynen beminden teghenvvoridch zijn,
Int 'sHemelschs landt,, daer het verstandt,
En heeft droef-heydt oft eenighe pyn.
VVee en amy,, is daer voorby,
VVaer elck heeft vrede tot allen ty,
Daer vvort ghehoort,, het soet accoordt,
Alleluya dat liedeken bly,
Loff ende danck,, met blyden sanck,
Hoortmen daer in des Hemelschs throon,
| |
[pagina 157]
| |
VVaermen ontfanght,, t'vvelck vvas verlanght,
Voor vvynich arbeydt, eeuvvighen loon.
O ghy die strydt,, en dickmael lydt,
Veel droef-heydt ende banghicheydt,
VVeest vvel ghemoet,, en in deuchden groet,
En aerbeydt,, met volherdicheydt.
Den aerbeydt int, dit toch versint,
Maer eeuvvich sal blyuen den loon,
Godt den Heere mint,, ende hem dient,
Meer om hem seluen, dan om de kroon.
Godt is vvel vveert, dat vier en svveert,
Om hem sal kleyn vvorden gheacht,
Sijn liefde groot,, stercker dan de doodt,
Kan vvel vervvinnen alderleye kracht.
Hongher, en dorst,, kouvvde en vorst,
Oock hitte en ander ongherieff,
Tot allen ty,, met herten bly,
Verdraeght o ziele, die Godt hebt lieff.
|
|