Logo DBNL
De gheestelycke vryagie (1624)

De gheestelycke vryagie

(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


illustratie
 
Bone Iesv conde crucem,
 
Virgam lanceamque trucem
 
Conde in imo corculo.
 
 
 
Nulla praeualebit lues,
 
Amuleta quando strues
 
Hoc myrrhae fasciculo
Ioan. Boel excudit.


Hier naer volghen vele schoone gebeden om te lesen alsmen vvilt totten Heyligen Sacrament des Authaers gaen, oft oock om onder de Misse te lesen ofte andersins.

De gheestelijcke Bruydt ofte Christen ziele begheert van haren Bruydegom ghesuyuert te worden, door zijn bittere Passie, hebbende nu kennisse van hare groote imperfectie ghekreghen.

De 17. Figure.

O Mijnen alderliefsten ende beminden Iesus, want ick v nv consent ghegheuen hebbe, op het ghene dat ghy van my begheert hebt: ende ick nochtans vol sonden zijnde, ende vol van alle ghebreken, nv alsoo voor v ben staende, soo ontfermt v doch mijnder, ende laet allen uwe wonden weder ontspringhen voor uwen Hemelschen Vader: op dat sy mogen vlieten ouer mijne mismaeck-

te sondighe ziele. En laetse doch niet gestopt + worden, voor ghy en hebt mijne, ende alre menschen sonden ende ghebreken afghewasschen, ende allen sondaeren ende sonderssen teghenwoordighe ende toekomende bekeert, alle zielen in het Vaghevier vertroost ende verlicht, door uwe groote affectie ende liefde, die ghy tot ons zijt draeghende. O Bruydegom mijnder zielen en keert v doch niet van my, maer booght uwe grondeloose bermherticheydt tot my, ende wilt my aensien, ghelijck ghy Magdalenam aenfaecht met de ooghen + uwer bermherticheydt, ende ghelijck ghy Petrum aensaecht doen hy v drymael + verloochende, ende den Moordenaer aenden Kruyce: soo wilt my aensien, ende gheeft my + een oprecht bekennen ende leedtwesen van alle mijne sonden, ende ontfanght my in't + Paradijs uwer gratien, ende wascht my in v heylich heet bloedt, ende maeckt my leuendich met uwe heylighe doodt, ende wilt my vergheuen, ende wt my trecken allen dat mijnen grondt valschelijk beseten heeft: want ghy seluer gheseydt hebt: Als ick verheuen sal worden vander aerden: soo sal ick alle dinghen tot my trecken. Daerom bidd' ick v (o verlosser mijnder ziele) treckt + my tot v, ende reynicht my van mijne heymelijcke quaeden. O schoon-schijnende licht, licht doch in de duysternisse mijnre zielen. O verterende vier, verteert in my alle sonden

ende ghebreken, koemt ende besoeckt mijn siecke ziele, suyuert mijne conscientie, ende maeckt v wooninghe daer inne naer v wel behaeghen. Och maeckt my suyuer ende reyn door v heylighe mensch-wordinghe ende gheboorte. Verciert mijn ziele, op dat v eeuwich woordt daer inne gheboren mach worden: daer ghy my toe ghemaeckt hebt. Door uwe heylighe wandelinghe maeckt my sachtmoedich ende oodtmoedich: op dat v heylich leuen ende heylighe wercken wt my moghen lichten. Door uwe heylighe leeringhe + ende predicatie soo maeckt my waerachtich, doorlicht, ende leert my. O eeuwighe waerheydt beschermt my voor alle dwaelinghe, onghelooue, ende ketteryen. Door de liefde die v dwanck v seluen ons te laeten in't heylich Sacrament, ontfanght doch v seluen in my seluen, ende ouerset my gheheel in v. Door v bitter lyden, soo maeckt my lijdtsaem om uwent wille weder te lyden, al dat ghy begheert dat ick lyden sal: + ende gheeft my toch in alle lyden, my te verblijden. Door uwe ellendighe gheuanghenisse, soo ontbint my van alle sonden ende misdaeden: bint ende maeckt my vast aen v met den bandt uwer eeuwigher liefden. Door de wreede handelinghe ende bindinghe, slaen ende stooten der Ioden: soo beschermt my van alle laeghen ende stricken der booser gheesten. Door allen uwen laster, confusie,

ende mismaecktheydt: soo wilt mijne mismaeckte ziele, die daer v beeldt is, wedermaecken. Door v heymelijck lyden: soo reynicht + my van mijne heymelijcke sonden. Door de verbindinghe ws goddelijcken aensichts: soo ontdeckt mijne inwendighe ooghen in een oprecht bekennen mijnre affgrondigher boosheydt, ende aensiet my met de ooghen uwer bermherticheydt. Door dat iammerlijck leyden vanden eenen rechter tot den anderen: soo wilt mijn ziele, ende allen zielen teghenwoordige ende toecommende leyden van alle weghen der dwaelingen: ende bewaert my in v, ende leydet my in den wech der waerheydt. Door v oodtmoedich swyghen, ende wreede bespottinghe: soo verlost my dan alle sonden mijns mondts: ende gheeft my met swijghender sachtmoedicheydt alle bespottinghe ende verachtinghe te verdraeghen. Door uwe bittere ende onghenaedighe gheesselinghe, ende ouervloedighe + wtstortinghe ws heylighen bloedts: soo reynicht ende wascht mijn melaedtsche ziele, ende alle zielen daer ick schuldich ben voor te bidden, ende v belieft voor ghebeden te hebben. Door uwe ontallijcke wonden gheneest ende doorwont mijn herte met uwer liefden. Door uwe bernende minne endeheedt bloedt. Soo wilt mijn kouwt herte verwermen in uwer liefden, ende ouerstorten alle mijne krachten met v pretieus dierbaer

bloedt. Doorclaert alle mijne gebeenten ende merch: ende maeckt my vruchtbaer in alle deuchden. Door v scherpe doornen kroone, + die in v Konincklijck hooft ghedruckt werde: soo reynicht my van alle mis bruycken mijnre vijf sinnen, ende gheeft my een nauwer waernemen mijnre vijf sinnen, ende altijdt die te drucken onder de doornen kroone ws goddelijcken ancxtes. Door dat onghenadich oordeel, dat ghy (o Bruydegom mijnder ziele) om mijnen 't wille soo onschuldelijck veroordeelt wordt tot d'alderschandelijckxste doodt: soo vergheeft my alle mijne sonden, ende weest my een ghenaedich Rechter, ende bewaert my van andere menschen te veroordeelen, ende gheeft my van my seluen een kleyn gheuoelen, ende my seluen altijdt te beschuldighen voor v. Door dien swaeren black des kruyces, daer ghy mede verlaeden waert, ende soo swaerlijck mede ter aerden vielt: soo ontlaedet mijne ziele van alle ghebreken, ende bewaert my + van dat vallen der sonden, ende helpt my dat ick alle op-vallende kruycen, van binnen ende van buyten om uwen wille altijdt gheerne moet verdraeghen. Door dat jammerlijcken ontkleeden, ende door het sitten in den suydenden windt: soo wilt toch ontblooten mijn ziele van alle aenkleuen der creatueren, ende doet my alleen rusten op den steen die

ghy seluer zijt. O minnelijcken Iesu Christe door dat onghenaedich wtrecken ende naeghelen aenden kruyce: soo naeghelt my vast aen v met waerachtich ghelooue, hope ende liefde. Door dat op-rechten ws ghewonden lichaems, ende pijnelijck nederschieten op de herde steen-roetse: soo vermorwet de herdicheydt mijns herten, ende druckt daer inne v mismaeckt beeldt. O wtgheperste druyue, druckt mijn ziele in uwe naeckte bloedighe armen: ende gheeft my dat ick v altijdt moet draeghen tusschen mijne borsten als een bondelken van Myrthe. O doorwonden liefhebber, hoe zijdy aldus om mijnent wille doorwont van liefden tot my, ende aldus deerlijck mismaeckt? Och wat sal ick v wedergheuen voor allen dat ghy voor my gheleden ende ghedaen hebt? mijn herte ende mijnen gheest gheue ick v gheheel ouer tot uwer rusten, ende mijn ziele tot uwer liefden, ende mijn lichaem tot uwen wtwendighen dienst. O edelen Pellicaen, die uwe + spijst met ws herten bloedt spijst mijn hongherighe ziele, die anders niet en mach, dan v heylich vleesch eten, ende v heylich bloedt drincken. O honich-bloeyende riuiere der hemelscher weelden: door-vloyt allen mijn binnenste, ende maeckt my droncken, dat ick my seluen, ende allen creaturen mahc steruen, ende v alleen leuen. Och ouer-klaeren-spieghel der heyligher Dry-

vuldicheydt, daer alle Heylighen ende Enghelen + in begheren te sien: hoe sydy aldus iammerlijck om my (die ghy voor uwe Bruydt verkoren hebt) onteert? ende zijt gheworden eenen spot der menschen, ende een vervvorpinghe des volckx? Och laet my toch ghenieten den dieren koop, met welcken ghy my ghekocht hebt, ende betaelt voor my allen dat ick schuldich ben, ende maeckt my soo ghy my inder eeuwicheydt hebben wilt. Door uwe goedtheydt dat ghy uwen Vader baedet voor uwe vyanden: soo vergheeft my toch al dat ick teghen v, ende teghen mijnen euen-naesten misdaen hebbe: + ende gheeft my dat ick gheerne mach vergeuen allen die teghen my misdaen hebben. Door de bermherticheydt dat ghy den moordenaer het Paradijs beloofde: soo ontfanght + mijne ziele, ende allen zielen teghenwoordighe ende toecomende in't Paradijs uwer gratien ende ghenaeden. Door het groot medelijden dat ghy hadde met uwe lieue Moeder + doen ghy haer sinte Ian beueelde: soo beuele ick v ende haer mijnen gheest, ziele, ende lichaem, vrienden ende maeghen, goedt, ende eer, leuen, ende steruen, ende alle menschen daer ick schuldich ben voor te bidden, ende v belieft voor ghebeden te hebben. O alder grootsten Iueraer van mijnder zielen saelicheydt, door uwe ellendighe ghelaethentheydt, dat ghy ghelaeten waert van uwen

+ Vader, soo wilt my toch vergheuen, dat ick v soo dickwils ghelaeten hebbe, ende en wilt my toch nemmermeer laten van v vervremden. Door uwen ellendighen dorst, ende door den smaeck des edickx ende gallen: geeft my te smaecken uwe Goddelijcke soeticheydt, ende maeckt my bitter alle aerdtsche dinghen, ende doet my altijt naer v dorsten, dat bidd' ick v oodtmoedelijck. O waerachtighe fonteyne des eeuwigen leuens, door dat roepen, dat ghy riept, Het is al volbracht: soo helpt my dat uwen alderliefsten wille ende welbehaghen + in my, ende in alle uwe creaturen, nv ende inder eeuwicheydt altoos mach volbracht + worden, naer uwer genoechten ende begheerten. Door dat ghy uwen gheest beueelden+ in de handen van uwen hemelschen Vader: soo bidd' ick v, o leuen mijnder zielen, ontfanght mijnen gheest, ende treckt my toch heel wt my seluen in v, ende maeckt mijnen gheest mede-formich ws vrolijcken geests: op dat ghy o alderliefste, daer alleen onbeweghelijck in moght rusten, ende treckt toch mijn ziele wt de beweghelijckheydt der nederster dinghen, ende maecktse mede formich uwer heyligher zielen: op dat sy alleen van v beweeght, beseten, ende geregeert mach worden. Ende treckt toch oock mijn lichaem wt allen ghebreken, ende maecket mede formich uwen reyne ghewonden lichame, met sijnen krachten, sinnen, ende leden: op dattet

v al gheheel toegevoeght mach worden, ende ghy daer alleen inne leuet, ende daer uwe beroeringhe ende werckinghe mede mooght hebben ghelijck ghy, o minnelijcken Iesu (Bruydegom mijnder zielen) in v heylighe menscheyt hebt ghehadt, ghegaen, ghedaen, ghesproken, ende ghewrocht. Werckt tot in my, ende door my wercken uwe Goddelijcke Majesteyt behaeghende: ende gheeft my dat ick aldus wt my seluen mach gaen in v dat ic nemmermeer weder en kome in my: maer dat ick alsoo in v verdoolt ende verloren mach worden, soo dat ick nemmermeer weder wt en kome tot het ghene dat verganckelijck is. Amen.


Vorige Volgende