De gheestelycke vryagie

Hier waerschouwt Christus, in wat swaricheden sy hun seluen brengen, en wat vreuchden sy al sullen moeten deruen, die hem hier voor haeren Bruydegom niet en begheeren, maer hebben veel lieuer hier allen tytelijcken playsier te hanteren.

Nv soo hebdy ghehoort mijne alderliefste Bruydt: wat liefde ende affectie ick v altoos hebbe ghedraghen, ende alsnoch draeghe, ende altoos draghen sal, wat ick voor v al gheleden hebbe, en wat vreuchden, want ontallijcke blijdschappen ende genoechten, ick v al bereet ghemaeckt hebbe, is dat ghy my wilt kiesen ende trouwen voor uwer zielen Bruydegom. Nv soo wil ick v wat te kennen gheuen wat Bruydegom sy lieden trouwen, die hier alle genoechten ende playsier begeeren en hanteren, ende

[p. 44]

al doen dat sy willen, die my versmaeden, ende naer mijne vermaeninghen niet en willen hooren, noch my voor den Bruydegom ⁺ hunlieder zielen niet en willen kennen, alst blijckt aen de verdoolde wereltsche herten: daer ick nochtans den waerachtigen Bruydegom der zielen inder waerheydt ben, want ickse dier ghenoech betaelt hebbe, alsoo ick v.l. gheseydt hebbe. Die my dan voor haren Bruydegom niet en begheeren te trouwen, die trouwen den duyuel vander hellen voor haren Bruydegom, daer sy lieden inder eeuwicheydt met hem sullen moeten woonen in de wterste duysternissen, in de Helle, alwaer sy met hem sullen moeten alle mijne voorschreuen ghenoechten ende weldaden deruen: ende sonder eynde met de duyuelen, ende alle verdoemde menschen ghepijnicht ende ghetormenteert worden. Daerom bepeyst v al wel, terwijlen dat tijdt is: want het is nv den tijdt der gratien groot, daerom hebten in weerden al totter doodt. Want dan wort de deure toeghesloten, soo datter dan gheen bermherticheydt meer en staet open. Ghy hebt nv uwen vryen wille, soo dat ghy mooght kiesen al wat ghy wilt: sydy wijs en wel bedacht, soo kiest het beste deel dat ick v nv presentere, dat is oft eeuwichlijck met my ende met mijne wtverkoren in hemelsche vreuchden en de blijdschappen te zijn: oft met

+ Die Christum niet en begeeren te trouvven voor Bruydegom die trouvven den duyuel vander hellen.

[p. 45]

den helschen Bruydegom den Duyuel eeuwichlijck in helscher pijnen ende droefheden ⁺ te wesen. Ick wille v nv oock een luttel te kennen gheuen, hoe dat de verdoemde ziele, die daer is des Duyuels Bruydt, vanden Duyuel haren Bruydegom (die sy getrouwt, ende verkosen heeft met haer quaedt leuen) in de ure haers doots, 'thuys geuoert wort in de eeuwighe verdoemenisse: om dat ghy daer door te lichtelijcker het quaet sout moghen laten, ende v te lieuer tot my keeren, die daer ben den waerachtigen Bruydegom uwer ende aller geloouiger zielen, als voorschreuen is inder waerheydt: al ist datter seer vele my daer voor niet en willen bekennen, maer het sal hunlieden alderqualijckste bekomen, in de ure van hunlieder doodt, als hun sal gheschieden 'tgene voorschreuen is, 't welck seer grootelijckx te beklagen is, dat de menschen alsoo blindt zijn.

+ Hoe de ziele die daer des duyuels Bruydt is vanden duyuel t'huys geuoert vvort.