De gheestelycke vryagie

[p. t.o. 31]

Treckt my naer dy, ghy die mijn ziel bemindt
En maeckt my bly, ick ben v bruydt, v kinde :
Comt myn bruydt, ontfanght de croon der onsterffelycheyt
Die v van inder eeuwicheyt is bereydt,

453

[p. 31]

Hoe Christus zijne Bruydt, naer dat sy ouer den duyuel, de wereldt, ende haer eyghe vleeschs, victorie gekreghen sal hebben, haer met zijne Engelen inden Hemel doen bringen sal, om haer daer met diuersche gauen te beschincken.

De 7. Figure.

Inden eersten sal ick hunlieden gheuen alsulcken schoonheydt naer den lichame, ⁺ welcke de schoonheyt der Sonnen seuenfout ouertreffen ende te bouen gaen sal. VVant ick sal hun lichamen der snoodtheydt gelijck maken den lichame mijnder klaerheydt. Ick salse oock begiften ende beschincken met alsulcken behendicheydt, subtijlheyt, ende snellicheyt: soo dat sy in eenen oogenblick sullen konnen zijn vanden Hemel op der aerden, ende wederom vander aerden inden Hemel. Want alsoo doen de Engelen dien sy ghelijck sullen zijn. Ick sal hunlieden oock soo sterck maken, soo dat haerder eene met eenen voedt soude konnen omkeeren allen dinck, waer't dat hy woude, ende ⁺ alsoo vry maken, dat hy sonder alle schade

+ Hy begheert de ziele hier namaels met diuersche gauen ende gratien te beschincken.

+ Philip. 3.

[p. 32]

⁺ ofte hindernisse door alle teghenheydt ofte swaericheydt, sullen konnen komen: gelijck als ick hunlieder Salighmaker wten besloten graue ginck, ende tot mijne discipulen met besloten deuren inquam. Oock sal ickse gheuen alsulcken wellusticheydt, die alle hare lidtmaten met alsulcken soeticheyt doorvlieten sal: want sy ouer allen de rijckdommen haers Godts met ghewelt gestelt sullen worden, ende hooren aldaer dat soet, ende alderuermaeckelijkxste ghesanck der Enghelen, ende aller hemelscher gheesten, ende aller wtuerkoren menschen, daer mede sy my eeuwichlijck zijn danckende ende ⁺ louende. Oock sal ickse gheuen alsucken eeuwighe ghesontheyt, soo datter noyt kranckheydt ⁺, noch sweringhe, noch eenighe pijnen inder eeuwicheyt hunlieden en sullen konnen gheraecken: maer sullen altoos onsterffelijck wesen: want de doot is van hun ghenloden, ende dat eeuwich leuen is met hun, ende sy sullen seker zijn dat hunlieden niet leedts, ofte quaedts en sal konnen gheschieden. Want alwaert dat alle de duyuelen, ende alle creaturen teghen hun streden: dat mochte hun alsoo veel schaden, als het gheschut de Sonne schadicht, oft een sweert den winde.

+ Hy sal de ziele den Engelen gelijck maken. Hy sal de ziele glorieus maken.

+ Apoe. 19.

+ Hy vvilt ziele hier namaels onsterffelijck maken.