De gheestelycke vryagie
(1624)–Anoniem Gheestelycke vryagie, De– Auteursrechtvrij
Sat est, Iesv, vulnerasti
Sat est totum penetrasti
Sagittis ardentibus.
Procul, procul hinc libido:
Nam caelestis hic Cupido
Vincet ignes ignibus.
| |
Hoe Christus met zijne vierighe pylen van liefde, van verlangen van zijne bermherticheydt voor der ende voorder is schietende, ende alsoo zijne Bruydt tot zijnder liefde veel krachtelijcker is treckendeGa naar margenoot+De 6. Figure.Aenmerckt doch nv mijn lieve Bruyt, O edele ziele, O mensch, uwe edelheyt ende meerdicheydt. Want naer mijn beeldt | |
[pagina 28]
| |
ende ghelijckenisse soo hebb' ick v gheschapen: ick hebbe v ghemaeckt wtnemender dan de Enghelen: ick selue hebbe v legaetschap ende uwe verlossinghe beschikt opder aerden, gheenen arbeydt ontsiende, noch gheen lijden achtende: maer ick ben seluer voor v, O mijne Bruydt, O christen ziele, wt liefden doodt ghebleuen. Wanneer zijn de Enghelen ghekomen om v salich te maecken? want ick selue koninck Ga naar margenoot+ der Koninghen, Heere der heyrkrachten, hebbe raedt ghehouden met mijnen Hemelschen Vader, ende Godt den Ga naar margenoot+ heylighen Gheest, om v te verlossen: ende ick beweeght zijnde ouer uwe bederffenisse, ben seluer in persoon ghekomen, ick die door mijne Enghelen Patriarchen ende Propheten plach te spreken, ende hebbe uwe nature aenghenomen, mijn eygene Godtheydt verheughende, om dat het ghene dat ghelijck was, salich soude gemaeckt worden door het ghelijck. Ick hebbe v mijn heylich lichaem ghestelt onder de ghedaente des broodts, op dat ghy daer door met my vereenicht sout worden, om alsoo met my, ende in my, ende door my uwe pelgrimagie wel te volbrengen tot uwer zielen salicheyt. Ick hebbe mijn leuen voor v ten besten gegeuen aen het kruys: ick die onsterffelijck was hebbe ghekosen voor v aen het kruys ghehanghen te worden (hoe | |
[pagina 29]
| |
wel ick v niet van doene en hadde): op dat Ga naar margenoot+ ick v soude verlossen van alle kruycen ende benauwtheden, die ghy door uwe sonden verdient hadt inder eeuwicheydt te lijden, want ghy teghen eenen oneyndelijcken Godt ghesondicht hadt: soo vereyschte mijne rechtueerdicheyt, dat ghy oock oneyndelijcke pijnen ende straffinghen soudt hebben moeten lijden, maer ick compassie ende medelijden hebbende met v, door mijne binnenste onghemetene bermherticheden ende groote liefde tot v mijn wtuerkoren schepsel, ben selue in de werelt gecomen, om dat ick v, ende alle menschen soude verblyden door mijne kompste ende geboorte, heylich maken met mijne gherechticheydt, vervullen met mijne gratie, leeren met mijne leeringe, verstercken met mijne exempelen, doen verrijsen met mijne doodt, verlossen door mijn wtgestort dierbaer bloet van alle geuangenissen, ende ten lesten op dat mijne geloouige door mijn heylich lichaem, 'twelck ick in't heylich Sacrament des authaers hunlieden door mijne groote liefde gelaten hebbe) alsoo met my souden verenicht worden hier inden tijt der gratien, ende hier namaels in de eeuwige glorie. Dit is dan het aldergrootste weldaet, dat ick den mensch soo lief ghehadt hebbe: soo dat ick my seluen voor hem gheoffert hebbe aenden kruyce, tot een versoeninge van mijnen Hemelschen Vader: | |
[pagina 30]
| |
Ga naar margenoot+op dat alle de ghene die in my geloouen niet en soude steruen, maer hebben het eeuwich leuen: alwaer dat ick een yeghelijck ben allerleye genoechte, vreuchde, blijdschappe, ende volkomen salicheyt sonder eenich ghebreck. Want daer will' ick v, ende alle salighe in't eeuwich leuen naer de leste verrijsenisse (als ghy sult door mijne behulp ende bystant, ouer den duyuel, die werelt, ende v eyghen vleeschs victorie ghekreghen hebben) seer wonderlijck met diueersche gratien ende gauen beschincken: sonderlinghen met schoonheyt, snellicheyt, sterckte, wijsheydt, wellusticheydt, ghesontheydt, ende onsterffelijckheydt. |
|