Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijStemme: Ick ben een armen pelgrim siet.
KOm Pelgrims komt, volght my naer
Wy willen onse reys beginnen
Wy sullen gaen groeten te Kevelaer
Die soete Koninginne.
Komt volght my naer met kloecken moet,
En neemt van daegh eens Couragie
Op dat wy altemael te voet
Voldoen ons pelgrimagie.
Wy sijn doch Pelgrims allegaer
Wy hebben hier geen vaste steden
't Is hier al droefheyt voor en naer
Soo langh wy sijn beneden.
Hoe menigh son is opgestaen
Die my met droefheyt sagh bevangen,
Hoe dickwils vont de bleecke maen
Noch traenen op mijn wangen.
Wat is het leven van ons al,
Van hier eens komen, dan weer scheyden!
Den wegh loopt door het tranen dal
Die ons naer huys sal leyden.
O Vaderlandt! o vaderlandt!
Wanneer sult ghy my eens ontfangen!
| |
[pagina 259]
| |
Tot u is't dat mijn herte brandt,
En sucht met groot verlanghen.
Och datter eenen Enghel waer
Die mijn stappen wilde schrijven,
Al viel de reys my noch soo swaer,
Dat sou mijn swackheyt stijven.
Wel aen dan pelgrims; kloecken moet
Sa altemael eens goe Couragie
Op dat wy altemael te voet
Voldoen ons pelgrimagie
|
|