Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijStemme: Kourante Labare.
DE Kroon en loff van de Ionge jeught
Een Konincks Dochter noyt genoegh gepresen
'K segh Barbara Maeght uytgelesen
Gebruyckt haer' leden tot Godt en de deugt
Haer Vader blind was ende sot
Diende de Afgoden voor sijnen Godt:
Maer sy gedoopt is van de Goo'n gevloden Kiest een ander lot
Versmijt haer Vaders Goden
En eert eenen Godt.
Haer Vader als hy dit verstaet
Van gramschap op sijn tanden hy gebeten
Sijn Vaders hart heeft hy vergeten
Van boosheyt sijn hart scheurt. (maer hoort een daet)
Hy haer beklaeght by Martian
| |
[pagina 233]
| |
En nae des Keysers wetten spreeckt hem aen
Dat ghy my dochter drae sult laten dooden
Dat is mijn begeer
Off offer' laet ons Goden
Martian die zweer
Den President Heer Martian
Een wreet Tyran terstont hy haer aenrande
Doet onse Goden offerhande
By tijdts bedaer o Maeght! nae mijn vermaen.
Veel gelts ick u vereeren sal
Ick kan u groot maecken, weet boven al.
O Martian ghy dwaelt ick loff sal geven
Vader soon en Geest
In mijn doot ende leven
Altijdt onbevreest.
Mijn Iesum noyt ick u verlaet
Ick verfoey de trouw, en min de suyverheyt
En spot met al het geen ghy seydt,
Wat is doch werelts Eer haer grooten staet
Wat is haer grootheyt en haer maght,
Haer goet, haer dienaers, Princen en Lijfwaght.
Meent ghy met desen niet mijn hert bekoren
Tot een sondigh Mensch
V moeyten sijn verloren
En vergeefs u wensch
Den Rechter laet slaen all' haer le'en
Haer Siede Bra'en, en borsten oock afsneyden
O schand! o pijn! o grousaem lijden!
Sy stort tot Iesum alle haer gebe'en
| |
[pagina 234]
| |
Die draey al hare wond' geneest,
Doen sprack tot Martian heel onbevreest
Door Godes eer ick alles doch sal lijden
Wat ghy en't helsch serpent
Bedenck voor smert en lijden
Ia het grootst torment.
Ick wensch niet anders als de Doodt
Nu ghy my soo veel wonden hebt gegeven,
Ick vind' geen lust meer om te leven
Want mijn verdriet, eylaes! is veel te groot;
Den Vader greep doen in sijn handt
Het stael. Ontfanght dees willigh offerhant
Riep sy tot Godt: En dit is mijn begeeren
Dat niemant de doot
Subiet, die my vereeren,
Ruckt na Charons boot.
O groot geheym! Daer is gehoort
Een Stem, Komt Maeght ontfangt u Liedens Kroone
Dat ghy begeert ick u bevole
En doe is sy van haer Vader vermoort
Nu is sy ons toevlucht in den noot
Die haer versoeckt bevrijt sy van de Doot.
Ey wilt in't laest de teirspijs ons verwerven
In die groote reys:
En van al onheyl nae't sterven
Bewaert ons Ziel in Peys.
|
|