Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Uyt mijnes herten gronde.
STelt noyt uyt u gedachten
Godts Oordeel strengh en fel
Dat u staet te verwachten:
Soo sult ghy leven wel,
Ten oordeel sal men staen,
| |
[pagina 156]
| |
Om rekeningh te geven
Van dat hier is bedreven
Niet sal men over slaen.
Och! hoe benaut moet treden
Een Ziel die van hier scheyt
En gaen in d'eeuwigheden
Daer niemandt haer geleydt,
Tot Godts Oordeel seer strangh:
Niemant sal haer verschoonen;
Haer wercken salmen loonen,
Sou sy niet wesen bangh?
Als sy den Soon des menschen,
Siet komen in zijn macht;
Is sy niet reyn, sal wenschen:
Och! waer ick doch versmacht
Die nu staet bloot en naeckt,
Daer al Godts uytverkooren
Sien, al wat ick te vooren
In 't leven heb gemaeckt.
Den duyvel sal haer veerdigh,
De saecke maken zwaer,
En segghen, Godt rechtveerdigh,
Oordeelt nu openbaer;
Dit is mijn trouwe vrient,
Op u wou hy niet mercken,
Noch op't gebodt der Kercken,
Geeft hem, dat hy verdient.
Den Rechter sal dan spreken:
Wat hebt ghy mensch gedaen?
Wat heeft in my gebleken,
Dat ghy my zijt ontgaen?
Ick gaf, ziel, kost, en kleet,
[Tijt, en gesonde leden]
| |
[pagina 157]
| |
Dat ghy die soud' besteden
Tot mijnen dienst en eer
Voor u ben ick ghebonden,
Bespoghen, en begeckt;
Mismaeckt door bloedt en wonden,
En aen't Kruys uitgereckt:
Hoe hebt ghy dit bestaen?
Al wat ick heb bewesen,
Sal tot u oordeel wesen,
Want gy gingh my versmaen.
Wat sal de ziel dan seggen?
Eylaes! daer is doch niet
Dat sy kan weder legghen;
Want sy voor oogen siet
Dit al in haer gemoedt:
Dus sal den Rechter geven
O wee! sy mach wel beven,
Dit oordeel, recht en goedt.
Gaet ghy vermaleijde
In alle eeuwigheydt
Van my, gaet hier ter zyde,
Siet daer u plaets bereyt
In 't eeuwigh helsche vier;
Daer ghy sult altijdt branden
Met knersinge der Tanden,
En jammerlijck getier.
Maer die rijck sijn van deuchden
Die hooren lieffelijck:
Komt in des Heeren vreuchden,
Besit mijns Vaders rijck:
Wilt o barmhertigh Godt
Ons oock als goede knapen
Dan stellen by de Schapen
| |
[pagina 158]
| |
En geven't eeuwigh lot.
Wilt ghy een Oordeel soet
Van Christo eens ontfangen?
Doet nu oprechte boet,
En wilt de deucht aenhangen.
|
|