Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Schoon Maget jent.
O Mensch! hoort mijn vermaen,
Opent eens u verstant,
Hoe langh sult ghy noch staen
Op's werelts Lant en Sandt?
Wat is doch's werelts pant?
Anders dan vliegent zandt,
Het welck u metter handt
Treckt na den helschen brant.
Al leedt ghy al de pijn
Die daer is over al,
Die daer oyt mochte zijn,
Die daer oock wesen sal,
Ten waer al niet met al
By dat helsche geschal,
Daer die tormenten zijn
Altijdt sonder getal.
Het Bedt daer men op rust,
Is niet dan 't helsche vyer.
Den dranck die niet en blust:
Sijn tranen wonder dier?
De spijse is den gier;
Muzyck is groot getier,
O Ziel, o armen ziel!
O Ziel, wat maeckt ghy hier?
| |
[pagina 159]
| |
Eeuwig te derven, och!
Het Goddelijck aenschijn,
En daer beneven noch
Eeuwigh verdoemt te zijn:
O wat een groote pijn?
O pijn sonder termijn
Te derven Godts, aenschijn,
Eeuwig verdoemt te zijn.
Den hoveerdigen mensch
Die nu nae prachte staet:
Sullen de duyvels gins
Groeten met bly gelaet:
En als een Potentaet Stellen in hoogen staet,
Daer Lucifer sijn handt,
Sal kussen met versmaedt.
Die boose Kinders bly,
Die d'ouders zijn rebel,
Liegen, en steelen vry,
En vechten om een spel,
Sullen dan in de hel
Al met de duyvels fel
Branden in eeuwigheydt:
Kinders bedenckt dit wel.
Princen die sonder pijn
Drinckt sond' als water puer,
Sy gaen seer soetgens in,
Maer breecken op soo suer,
V leven is een uer:
En na dees korte uer
Soo blijft ons eeuwigh by,
Blijdtschap ofte getreur.
|
|