Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
Auteursrechtvrij
[pagina 106]
| |
Op de wijse: O geest die ons kund, &c.
O Heer, aensiet toch Syon teer,
V Bruydt verheven,
Sy wordt verdreven
In't ongeloof wort haer nu plaets gegeven,
Haer schoon Cieraet
Door Satanh listen quaedt,
Is wegh gedreven.
O Godt, wy hebben u gebodt
Niet onderhouden
't Mach ons wel rouwen,
Want daerom laet ghy ons in dit benouwen:
Maer ghy o Heere soet,
Wilt onse tegenspoet
Toch eens aenschouwen.
O Heer, laet toch u Kercke weer,
Eens triumpheeren
In lof, en eeren,
Op dat haer droefheyt groot eens mach cesseren:
Verlaet o Heer niet heel
V eenigh Erfdeel,
Komt visiteren.
O Heer, laet uwen Wijngaert weer,
Te recht op bouwen
Sendt Herders trouwe,
En laet u schaepkens teer niet meer benouwen,
O Iesu herder goet
Troost ons in tegenspoet,
| |
[pagina 107]
| |
Gy zijt getrouwe.
O Heer, die lief hebt alsoo seer,
Vw' Creaturen
Hoe langh sal dueren,
Dat Satan meer en meer, ons sal doen trennen:
Den krancken reyckt de handt,
En doet goedt onderstandt:
Die haer bekeeren.
O Heer: sendt toch uw' Herders weer,
In alle palen,
Om weer te halen:
Die Schaepkens breedt en veer
Die nu gaen dwalen:
Want ghy en wilt toch niet
Dat yemandt in't verdriet,
Komt, of in qualen.
Prins Heer wilt ons vyanden weer,
Tot u bekeeren
Die waerheyt leeren,
Op dat wy al u eer
En lof vermeeren:
Laet uwe doodt en pijn,
Aen haer behouden zijn
O Heer der Heeren.
|
|