Een gheestelijck lust hofken

XLVIII. Een Liedeken van de H. Kercke

Op de wijs: Een Seraphynse tonge.

EEn Zee vol stercke baren:
Vol onweer ende windt,
Moeten wy overvaren
Daer men veel klippen vindt:
Maer wilt ghy saligh wesen,
Neemt voor een Schip te baet
Die Kercke Godts gepresen,
Die 'swerelts vloet ontgaet.

[p. 104]

 

Als niemant buyten d'Arcke,

 

Die Zundtvloet kond' ontgaen,

 

Alsoo buyten Godts Kercke

 

Dwaelt men in d'Helsche baen:

 

Op haer heeft Godt almachtigh

 

De waerheydt vast gegront,

 

Dat sy leert is waerachtigh,

 

Geen leugen spreeckt haer mondt.

 

Laet komen die Tempeesten

 

Van dwalingh meenigh fout,

 

Zee-zoovers, Ketters, geesten,

 

Met haren Secten stout

 

Sy konnen met gekrincken:

 

Siet Pieters Schip seer vast

 

Wat sy doen't sal niet sincken,

 

't Kruys Christi is de Mast.

 

Den Geest Godts sal het sturen,

 

't Zeyl is de waerheyt klaer,

 

De plancken eendracht vueren,

 

't Geloof den Ancker zwaer:

 

Die oversten die roepen,

 

Door haer gestichtigh woort

 

Der liefden koorden voeyen:

 

't Gebedt jaecht't schipken voort.

 

Blijft in dit schip u leven,

 

Al zijn daer quaden in,

 

't Quaedt sal aen u niet kleven,

 

Dus denckt in uwen sin,

 

Een Acker die goet kooren

 

Draeght, heeft wel onkruyt quaet,

 

Die in Godts Kerck verloren

 

Goet en is geen goedt zaedt.

 

Wilt van die Kerck niet dolen,

[p. 105]

 

Die Christus heeft getrout,

 

Hoe kan sy zijn verholen,

 

Een Stadt seer hoogh ghebouwt,

 

Niet hier of daer in boecken,

 

Maer op een Bergh geplant,

 

Die haer noch elders soecken

 

Zijn blindt in haer verstandt.

 

Een Kerck maer wert gevonden,

 

Een Godt, een sienlijck Hooft,

 

't Is nu en 't allen stonden

 

Al een dat men ghelooft:

 

Door geen tweedragt gesneden

 

Sy blijft in eenigheyt,

 

In alle tijdt en steden,

 

In alle volck verbreydt.

 

Haer ouderdom kan toonen,

 

Dat Christus die gesticht,

 

Van geen ander persoonen

 

In haren naem gedicht:

 

Van der Apost'len tijden

 

Haers af-komst toont sy klaer,

 

Mirakelen oock belijden

 

Haer Heyligheyt voorwaer.

 

Geen Secten toonen konnen

 

Van haer geloof dit al,

 

Maer, o Herder, wilt gunnen

 

Dat kommen in den stal,

 

Al die de verdwaelde Schapen,

 

Dat een stal werden moet,

 

Die na u beelt geschapen,

 

Verlost zijn door u Bloedt.