Een gheestelijck lust hofken
(1722)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
Auteursrechtvrij
[pagina 59]
| |
Op de wijse: Eylaes! ick magh beklagen.
EYlaes! ick magh beklagen,
Mijn druck mijn droefheyt groot,
Mijn Kruys dat 't hert moet dragen
't Welck my de ziel aen doet:
Ick heb gesocht mijn leven lanck,
Haer met soo menigen droeven ganck,
En nu de doodt
Sterf voor haer, siet liefde groot.
Nochtans mijn ziel gaet vluchten,
(O wat ondanckbaerheyt!)
Van my versmaet mijn suchten,
En al mijn droevigh leydt:
Is dan vergeefs mijn lijden al,
Mijn tranen seer veel in 't getal
O! wat voor pijn,
Komt my van u ziele mijn.
Siet aen mijn hooft doorgraven,
Met doornen wonder groot,
Van onderen tot boven
Mijn lijf van bloede root,
Dat ick uyt liefd' voor u vergoot.
En my gegeven in den doot,
O ziele mijn!
Mocht toch dit in't herte zijn.
Hebt gy aen mijn bevonden,
Bedrogh of ontrouwheyt
| |
[pagina 60]
| |
Nu of t'eenighen stonden,
Dat ghy soo van my scheydt:
Ik hadt dat noyt van u verwacht,
Wie had dit oyt van u gedacht,
O ziele mijn,
Waer is u verstandt en sin.
Gy weet ghy hebt mijn sinnen,
Gy weet ghy hebt mijn hert
Gy weet dat ick u minne,
Om u soo lijd' ick smert
Meught ghy dan scheyden dus van my,
Daer ick u altoos blijve by
Wilt het verstaen,
't Is van u niet wel gedaen.
Wilt ghy my nu verlaten,
Denckt eens aen uwen Eedt,
Waer med' ghy my beslaten:
Te dienen als ghy weet
In't doopsel hebt gy's duyvels pracht
Sijn raedt, en werelt af geschagt,
O ziele mijn
Sal dit dus vergeten zyn.
Siet hoe ick hier gehangen,
Mijn erm'heb uyt gespreyt,
Om u daer in t'onfangen
Och, waer u hert bereydt:
Seght my, de werelt wat profijt
Geeft's u, dat ghy dus van my vliedt,
O ziele mijn!
V verlies aen doet my pijn.
Och! mochte in u daelen,
Een bloedigh dropken root,
Dat ick stort te betalen,
| |
[pagina 61]
| |
Voor uwer schulden groot
Mocht toch u steenigh hert en traen,
Die ick uyt mijn oogh'pars, ontfaen
O ziele mijn!
Sal dit al verlooren zyn.
En wilt ghy in mijn ermen,
Mijn liefste, vluchten niet
Soo wilt u selfs erbarmen,
Om u eeuwigh verdriet
Dan ick, dien ghy nu dus versmaedt,
Sal branden doen den willequaedt,
O ziele mijn!
Keert u wil, en wilde sin.
|
|