Gezangen voor kinderen en jonge lieden

[p. 68]

Wiegelied.

Slaap zacht, slaap zacht, ô dierbaar kind!

Hetgeen mijn hart, zoo teeder, mint;

'k Zal bij uw wiegje blijven waken.

Waarin gij, zorgloos, nederligt;

Voor u te zorgen is mijn pligt.

Slaap vrij. Geen kwaad zal u genaken.

[p. t.o. 68]

[p. 69]

 

Slaap zacht, slaap zacht; geen woest gedruisch

 

Dring' onverwacht van straat in huis,

 

Om met een' schrik uw slaap te stooren.

 

Slaap vreedzaam, lieve onnozelheid!

 

Wien zou 't gelaat, als overspreid

 

Met welvaarts roosjes, niet bekooren.

 

 

 

Slaap zacht, slaap zacht; een blijde lach,

 

Zoo vriendlijk, als ik immer zag,

 

Zweeft over uw beminlijk wezen.

 

ô, Die onschuldig is, als gij,

 

Slaap, zoo van allen kommer vrij.

 

Waarvoor zou onschuld immer vreezen?

 

 

[p. 70]

 

Slaap zacht, slaap zacht, maar wat geluid

 

Breekt buldrend daar ten hemel uit....

 

Een donderslag! - 'k zie felle stralen....

 

Slaap kind! dat van geen kommer weet, -

 

Welaan! ik zal het wiegekleed,

 

Om 't licht, wat verder overhalen

 

 

 

ô Welk een slag! - Ligt naakt gevaar.

 

Wordt dit het kind zelfs niet gewaar;

 

Kan niets zijn rust, zijn slaap verstooren?

 

Dringt, dringt een licht, zoo vreeslijk hel,

 

Dringt een geluid, zoo ijslijk fel,

 

Hem niet in oogen of in ooren?

 

 

[p. 71]

 

Maar zacht ik merk.... ja! hij ontwaakt....

 

Laat zien.... laat zien.... hoe, of hij 't maakt.

 

Stelt iets zijn kalmte of vreugde palen....

 

Neen hij, die van geen kommer weet,

 

Lacht - speelt zelfs, onder 't wiegekleed,

 

Met schemer-glans van bliksemstralen

 

 

 

Speel voort in uw gelukkig lot.

 

ô Laat mijn hart, gerust in God,

 

Zoo min als 't uw' bekommerd wezen. -

 

Wees, wees gerust en kalm, mijn geest!

 

Hij immers, die de Godheid vreest,

 

Behoeft geen andre vrees te vreezen.