Gezangen voor kinderen en jonge lieden

[p. 22]

Winterlied.

Komt, Kind'ren! schaart u om mij heen,

In 't hoekje van den haard.

De Winter maak' u niet t'onvreên.

Hij is een lofzang waard.

[p. t.o. 22]

[p. 23]

 

Een lofzang, op een heldren toon,

 

Klink' uit uw dankbre borst.

 

Natuur is altijd goed en schoon,

 

In Zomerdaauw en Vorst.

 

 

 

Nu dekt een warm, een wit tapijt

 

Van Sneeuw 't verkleumde veld,

 

Die, in den milden Lentetijd,

 

In vruchtbre druppels smelt.

 

 

 

In 't hart der aarde leeft Natuur

 

Oneindig werkzaam voort,

 

Daar zij den wil van 't Albestuur

 

In 't hart des aardrijk hoort.

 

 

[p. 24]

 

Nu reeds ontwikkelt in den grond

 

Zich gras gebloemt en kruid;

 

En schiet de wortels in het rond. -

 

Zie door de sneeuw een spruit.

 

 

 

Naauw smelt de sneeuw aan dezen oord,

 

Of uit dat spruitje schiet

 

Een bloemsteng, en een bloempje voort,

 

Hetgeen men Sneeuwdrop hiet.

 

 

 

Wat meer is; 't heilzaam voedend graan

 

Groeit, schoon de Winter woedt,

 

Daar nooit het uurwerk stil blijft staan,

 

Dat alles kweekt en voedt.

 

 

[p. 25]

 

Zo werkt Natuur, al schijnt ze in rust,

 

Zij gaat ons werkend voor;

 

Komt, Kindren! volgt, volgt dan met lust

 

Het aangewezen spoor.

 

 

 

Werkt ook in stil, daar 't niemand ziet,

 

Met wijsheid en geduld.

 

Wij zien den dag reeds in 't verschiet,

 

Die uwe hoop vervult.

 

 

 

Wanneer gij, als uw levenstijd

 

Geklommen is op 't hoogst,

 

Van in het stil betoonde vlijt

 

De schoonste vruchten oogst.