Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is
(1683)–Anoniem Geuzenliedboek–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: vanden 79 Psalm. De Heyd'nen zijn in u &c.Antwerpen Rijck, o Keyserlijcke stede,
Noyt uws gelijck, ghy zijt nu heel in vrede,
| |
[Folio 103r]
| |
U kooplien al zijn als Capharnaijten,
Dies u Godt sal, inden afgront versmijten:
Tyrus heeft noyt ghedaen
't Geen dat ghy hebt bestaen,
Nochtans ist wel versoncken:
Sydon quaet en verwoet
En heeft noyt Christen bloet
(Gelijck ghy doet) gedroncken.
U Tyranny, sal die niet haest cesseren?
Verradery, sietmen in u regeren,
U Pastoor boos van onse Vrouwen Kercke,
Met en wijfloos leght zijn valsheyt te wercke,
Simon is hy genaemt,
En 't Wijf is wel befaemt,
Sy heet Lange Margriete,
Der Secten Iesuwijt,
Die daer brengen altijt
Godts kind'ren in 't verdriete.
Dit valsch wijf gingh met een dobbelen gronde
Een Ouderlingh groete sy met den monde,
Seggende vrient, mijn geest is seer verslaghen,
Goet raet my dient, hoe ick God magh behagen,
Dien Paep dat vuyl katijf
Verdruckt my arme wijf,
Ontdeckt my eens de waerheydt,
Hoort ick eens arme Schaep
U Dienaer met den Paep,
Mijn herte voer uyt swaerheyt.
Christoffel kloeck, dragende Christum binnen
Heeft sulck versoeck aengenomen uyt minnen,
Tweemael dispuyt hadden sy met hun beyde,
Den Paep den druyt, moeste met schande scheyde
Doe heeft dat Wijf geseyt
De Paep my niet meer greyt,
Vrient ick wil u aenkleven:
Stelt my een ander dagh
Dat ick u hooren magh,
Ick soeck het eeuwigh leven.
| |
[Folio 103v]
| |
Daer wert gestelt, en een dagh toe verkoren,
Maer 't wert vertelt, den Markgraef van te voren
Dat hy alsdan neerstelijck waken woude,
En volgen an daer dat wijf ingaen soude:
Den tweeden Iuly vroegh
Smorgens als 't sesse sloegh,
Christoffel kloeck van daden
Quam daer als Predikant,
Dat wijf gaf hem de hant,
En heeft hem soo verraden.
Want kort daer naer, quam den Marck-graef bloetgierigh
En vingh aldaer, den Herder goedertierigh,
En ley hem strank op 't steen met veel tormenten
Op den Pijnbanck vraeghde na sijn adrenten:
Christoffel onvertsaeght
Sprack wat ghy my oock vraeght,
Vraeght my na mijn geloove?
Christus heb ick bekent
Voor wien ick hier present
Geve mijn lijf ten roove.
't Vierschaer sloot toe, datmen hem ginck verwijsen
Christoffel doe, seyde niet om volprijsen,
Heer Schoutet gy moet 't Recht niet korumperen
Of ick wildy, voor Godt gaen appeleren:
De Schoutet seer konfuys,
Riep: Leerde ghy noyt t'huys?
In Bosch en velden mede:
Och ja sprack hy Godt weet,
En my is oock seer leet
Dat ick 't niet meer en dede.
Die Schoutet quaet wilde sulx van hem keeren
Met 's Conincx placcaet, maer Christoffel vol eeren
Sprack tot henlien 't placcaet geeft u geen voordeel
Dat sult gy zien, als ghy sult staen voort oordeel:
Als die Basuyn sal slaen,
Om loon na werck t'ontfaen,
| |
[Folio 104r]
| |
D'Excuse valt seer sober,
Dus als Christoffel bleef
Men vier-en-tseventigh schreef,
Den vierden van October.
Als hy ter doodt, zijn offer sou volbringen,
Uyt dieper noot, saghmen de Broeders zingen:
De Schoutet sprack 't sa Beul haest uwe saecke,
Die hem doorstack daer hy stont aende stake:
Als 't gemeen volck dit sagh
Het liep sonder verdragh,
En smeten soo met steenen:
Waer 't schaepken bleef vermoort
Verbrant en dan versmoort,
Ist niet om te beweenen.
Neemt dit in danck heylige Godts ghemeente
Godt sal eer lanck, aenzien uwe verkleente,
Ende Babel met 't zweert haers monts verdoemen
Oock sult ghy snel by hem in 't rijcke komen:
Dus ghy Ministers koen,
En swijght tot geen saysoen,
Op-bout Godts Kercke schoone:
U mont zy een Trompet
Om te leeren Godts wet,
Soo krijght ghy 's Levens Kroone.
|
|