|
| |
Een ander
Van den slagh voor Bergen.
Hoort allegaer, in 't openbaer,
Hoe datmen klaer, sagh komen daer,
In 't vier-en-zeventighste Iaer
Des Coninghs groot Armeyen,
Met Trompetten en Schalemeyen,
Seer Couragieus voorwaer.
Seer triumphant, voeren zy van 't Lant
Van Bergen want, met een kloeck verstant
Elck schip seer vroom gemant
Met Spaengiaerts ende Walen,
Meenden sy prijs te halen,
Daer deus aes viel op de hant.
Als sy nu reen, groot ende kleen,
Quamen by een, om haer te verbreen
Voor Rommers-wael hielen sy ghemeen,
Hem moste beswijcke geen.
Capiteyn Iuliaen de Romero saen,
Deet een vermaen, wilt wel verstaen,
Lieve Krijgsluy wilt ontfaen,
Den wijn die ick u hier schincke,
Daer by sult ghy ghedincken
Dat ghy Ketters sult verslaen.
Al in ootmoet, valt nu te vaet,
Als Christen bloet, u gebedt doet,
Voor dit heyligh Cruyce soet
Dit beelt wilt doch aenschouwen
Die neemt ons in haer behoet.
Met dit gebet, na haer opset,
Meenden sy net, sonder belet,
Maer het was al qualijck ghebeden,
| |
| |
Hoveerdigh stout, riepen sy bout,
Dragende hout, de geus die schout
Ons gewelt seer menighfout,
Dit is den dagh die u berout.
Als Leeuwen vry, de geusen bly
Quamen daer by, klampten onder de Ly,
Seer vreeslijck saghmen schieten,
De Spaengiaerts haer schepen lieten,
Een vrymoedigh accoort, de geusen voort
Quamen aenboort, den Admirael verstoort,
Groot geschrey was daer gehoort,
Papou't moet u verdrieten,
't Onnosel bloet te vergieten,
Dat binnen Haerlem is versmoort.
Een Vlietsche boot, seer vreeslijck schoot,
Soo dat elck vloot, zijn gewelt seer groot,
Ian van Spaengien viel seer bloot,
Men hoorde roepen en kermen,
Misericordie wilt ons ontfermen,
Maer de leuse was slae doodt.
Sonder verdrach, geluck voor den slagh,
Op een Vrydagh 't welcken heugen magh,
Alle die dit spel aensagh,
Moesten daer sterven leeren,
Met geschrey ende groot geklagh.
Dees tijdinge mal, met blijde geschal,
Quam over al, Met groot getal,
Ons schepen niet wijcken,
| |
| |
Sy doen de Geusen strijcken
Mijn Heeroom verblijt, met groot jolijt,
Bootschapten zijt, sonder respijt
Hy is op zijn Peert ghetreden
Al na zijn volck ghereden,
Maer seer kort was daer zijn tijdt.
Als hy daer quam, vyer ende vlam
Geschut vernam,zijn volck dat klam
Over den dijck kreupel en lam,
Ellendigh quamense hem tegen,
Zijn gesellen seer verslegen,
Ende riepen met luyder stem.
O Grand Signeur, le Gouverneur,
Adieu bonneur, hier gaen wy deur,
Men sagh hem wederom rijden,
Van lachen wel vermijden,
Zijn Heer-oom voorseyt, ziende dit leyt,
Zijn vrolijckheyt, is in druck verspreyt
Deur de gantsche stadt verbreyt
Mijn Heer-oom onverduldigh,
Met tranen menighvuldigh,
Heeft de Spaengiaerts doodt beschreyt.
Als de Philisteen, voor Israel deen,
Haer hooghmoedige zeen, daelden beneen,
Alsoo 't hier klaerlick scheen,
Met klaghen ende suchten,
Seer jammerlijck saghmense vluchten,
De Spaengiaerts voeren heen.
Als Pharao vertzaegt, in 't roo meyr geplaegt
Zoo ist hier geslaecht, 't wort nu bedaeght
Alle die dit spel behaeght,
Soo zijn oock dees Papisten,
| |
| |
Dees wreede Antechristen,
In haer selfs strick ghejaeght.
Oorlof Admirael, Officiers liberael,
Capiteynen reael, Bootsluyden altemael,
Van dat hier is bedreven,
|
|
Auteursrechtvrij