Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is
(1683)–Anoniem Geuzenliedboek–
AuteursrechtvrijStem: Van Dueren.Hoort toe al gemeyne,
Al na een goet Nieuw Liet,
Laet ons Godt loven groot en kleyne
Vande victory die daer is gheschiet
In 't laetst van Ianuarij verstaet het bediet,
Godt en verlaet de sijne niet,
Hy kastijt ons by maten,
Maer hy en wil ons niet verlaten.
Duc d'Alve met zijn Tyrannen
Trock na Spaengien 't sy u vertelt,
Een nieuwe Gouverneur liet hy te panden,
Dien gaf hy over het gantsche ghewelt,
En seyde: 't is in Brabant wel gestelt,
Verlaten moeten de Geusen het velt,
Dus vecht met blijde sinnen,
Hollant en Zeelant sult ghy wel winnen.
't Sestigh schepen wilt aenhooren,
Ten Oorloghe, zijt die wel vroet,
| |
[Folio 52r]
| |
 Te Bergen quamen die als voren,
Wel gemonteert met schut kruyt en loot,
Middelburgh te spijsen waren zy gemoet,
Want zy dochten sonder tegenspoet
Te Middelburgh aen Lant te komen,
Dat hebben de geusen vernomen.
Zy hebben Oorlof genomen,
En maeckten haer op de vaert,
Aen Papen en Monicken sonder schromen,
Die seyden: vaert dat u alle heyligen bewaert,
En ons Lief Vrou van Hal 't zy u verklaert,
Wy-water en was daer niet gespaert,
Daer op hebbense wel tien Missen gesongen,
Om dat sy Victori souden bekomen.
Al die daer hadden bevellen,
Van de geusen Cap'teyn goet,
Die riepen wel lieve gesellen,
Weest doch nu wel gemoet,
| |
[Folio 52v]
| |
Voor u Vaderlant wilt wagen lijf en bloet,
En de Prins van Oraengien ons Heere goet
Laet ons daer voor leven en sterven,
Prijs en eer sullen wy verwerven.
Als de Bootgesellen vernamen
Dat de Papisten quamen voort,
Sy vielen daer dapper ane,
Sy en spaerden kruyt noch loot,
Sy hebben gheschoten soo menighen schoot
En worpen menighen Spaengiaert over boort,
Wel duysent zijnder gebleven
Sy moesten daer laten haer leven.
Thien schepen hebben sy ghenomen,
Met het geschut soo kleyn als groot,
De nieuw Gouverneur mocht wel schromen,
Hy stont op Sint Martens-dijck aen 't hoot,
De Spaengiaerts riepen misericoort,
Maer de Geuse smeten over noort,
Noch hebben sy tot haerder schanden
Het elfste Schip wel laten branden.
Ghy Monnicken en Papen,
Draeght rouwe aen elcken kant,
Middelburgh moet ghy verlaten
By faute van proviant,
Ghy meent ons te locken uyt Zeelant,
Soo dat ghy met ghewelt in den Hage quamt,
Maeslantsche-sluys verdringhen mede,
Wy wisten wel van uwe loose reden.
Oorlof ghy Heeren en Ondersaten,
Ende ghy Officieren vailiant,
Wilt onsen Prince niet verlaten,
Biet hem trouwelijcken de hant,
Op dat de Spaengiaerts de wreede Tyrant
Mach geroyt werden uyt Nederlant,
En alle Babels Dienaren,
Datmen Gods woort recht mach verklaren.
| |
[Folio 53r]
| |
|
|