Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is
(1683)–Anoniem Geuzenliedboek–
AuteursrechtvrijStem: Wilhelmus van Nassouwen.Met Wilhelmus van Nassouwen,
Dat Edel duytsche bloet,
Met blijtschap sonder rouwen,
Laet ons Godt loven soet,
Die ons nu heeft gegeven
In onsen handen reyn
Middelborgh de stadt verheven,
Door haren noot niet kleyn.
T'spelen sy gingen aenheven,
Armuyden Middelburgh
Welck hem eerst sou begeven,
Te senden in groote sorgh
Een van haer Capiteynen
Om hulp in haren noot,
Maer quamen terstont in weynen
Gevangen bleef hy bloot.
Met geleyd' sy hem brochten,
Te Vlissingen binnen de stee,
Voor den Prins hy ontknochten
Zijn bootschap met grooter bee,
Dat hy mochte behouwen
Zijn Lijf en Leven soet,
Maer des Princen ghetrouwen,
Brochtet hem metter spoet.
Al op den Zoom sy voerden,
| |
[Folio 55r]
| |
Tot onder Bergen klaer,
Sy bewesen hem met Woorden,
En metter daet oock daer,
Dat niet en was voor handen
Ontset op desen voet,
Ontrent d'Antwerpsche Landen
Oock wert gebracht met spoet.
Te Middelburgh al binnen
Is hy ghesonden daer nae,
Hy seyde wat wilt ghy beginnen,
Hoort toe wat ick u rae,
Als dat ghy sult aenveerden
Dat u ghepresenteert is
Van d'Edel Prins van weerden
Genade dat is ghewis.
Den twintighsten sy haer op gaven
Al inder tweeden Maent,
Men sagh al in de haven,
Of het waer toe-gebaent,
Soo dick quamen aensetten
Vele scheepkens aldaer
Met Victaly om te wetten
De hongerighe Tanden klaer.
Te Middelburgh binnen der mueren
Den Prins daer inne quam,
Met blijschap sonder treuren
De Borgers alle t'saem
Sy met hem doen verheughden,
Dat zy waren bevrijdt,
Uyt sulcken noot in vreughden
Godt lovende met Jolijdt.
Over al wilt aenveerden,
Een Edel Prins van aerdt
Barmhertigh vol van weerden,
Deught is in hem vergaert,
Met welcke hy bewesen
Heeft aen zijnen Vyant,
| |
[Folio 55v]
| |
Dien hem Godt tot desen
Gelevert heeft in zijn handt.
Veerthien hondert soldaten,
Van duc d'Alf daer in gesent,
Heeft hy vry trecken laten,
Niet denckend' op 't ellendt,
Doe zy 't Haerlem ghepresen
Haer Tyranny gebruyckten fel,
Maer hy bewees mits-desen,
Zijn hert van goet opstel.
Zes van de Principalen,
Gevangen zijn seer onsoet,
Waer onder ten kan niet falen
Den Tyran was ongoet,
De opperste gesonden
In 't Middelburghsche pleyn,
Met een Ooge bevonden,
Monsieur Dragon alleyn.
De Geesteloose verachte,
Veel goedts men vant by haer,
De Koop-luy groot van machte,
Van Antwerpen hadden daer
Veel schats en Rijckdoms leggen,
't Welck den Prins niet is te veel,
Wie kander quaet van seggen
Van Godts schinkingh gheheel.
|
|