Geschiedkundige beschryving van de maan, deszelfs inwooneren en zyn beste regeerings-vorm in een tydvak van 4500 jaaren

§. 164.

Nu zag Minos nog eens naauwkeurig rondom en hy bevond, dat alle zyne inrichtingen goed waren. -

De plichten, welken God van ons vordert, zeide hy, bestaan daarin, dat wy Hem lief hebben, vreezen, eerbiedigen, en zyn naam verheerlyken. Dit kan de mensch alleen. Hem alleen zyn begrippen van God medegedeeld, dat hy zyne grootheid en almagt uit zyne werken bespeuren kan. (§. 11-12.) Deze begrippen hebben by de goede Maanburgers tot nu toe geslapen. Hy at, hy dronk, hy sliep, hy trouwde, hy stierf; in 't kort hy dacht in 't geheel niet en onderscheidde zich weinig van het vee. De Vorsten en Grooten waren in dit stuk meenigmaalen niet beter

[p. 147]

dan de geringen en vaak nog erger, naardien zy zich der heerschzugt, die afschuwelyke ondaad, overgaven; in dit stuk, dat God toch moet mishagen, alleen eere zochten en niet alleen 't onschuldig bloed hunner onderdaanen, maar ook van hunne nabuuren baldadig vergooten. Ik heb thands de Hooge Schoolen ingericht. (§. 123, 139, 142.) Deeze moeten eene behoorlyke meenigte van gemeene Schoolmeesters kweeken en deeze moeten ook zelf den gemeenen man met de plichten, welken zy God verschuldigd zyn, bekend maken. (§. 143, 144.) Wanneer deeze zyn stuk brood eet, zal hy God loven, die het koorn, waar uit het gebakken is, heeft laaten wassen. De Bouwman, die te vooren zonder nagedachten van zyn akker ging, zal thands in het gras, in de bloemen, in de vrucht zynen Schepper zien en bewonderen; hy zal deezen Schepper danken en Hem aan-

[p. 148]

bidden, die hem, en niet aan 't vee, 't verstand gegeeven heeft, om dit alles te onderkennen.