Geschiedkundige beschryving van de maan, deszelfs inwooneren en zyn beste regeerings-vorm in een tydvak van 4500 jaaren

[p. 43]

§. 56.

Tot nog toe was de ellende in de Maan niet groot. Maar nu begonnen de Stadhouders zich even zo zeer van de schraapzucht te laaten beheerschen, zo als zy hunne onderdaanen beheerschten. Nu beoorloogde de een den anderen en de een overwon den anderen. Zy dwongen hunne onderzaaten met geweld krygsdienst te neemen, hunne nabuuren dood te slaan en zich van hun te laaten omhals brengen. Hier beweende de vrouw haaren getrouwen echtgenoot dien haar Opperhoofd uit haare armen gescheurd hadt; en de kinderen gingen thands bedelen, wyl hun vader, hun broodwinner, in den slag gebleeven was. Daar betreurde de moeder haaren eenigen zoon, daar wederom de schoone Maanburgeres haaren bruidegom. ô Hoe zeer verschilden deeze van de voorige oude tyden, toen alles eene gewenschte vryheid genoot, toen de weetenschappen bloeiden, (§. 36,

[p. 44]

37, 38.) toen men God in zyne schepselen bewonderde en aanbad, en toen alleen verstand, deugd en nyverheid, maar geenzins geboorte en een opgeblaazen waan den Maanburger veradelden. - (§. 12, 13, 14, 15, 45)