aen hem was verschenen, en onderrigt hadde, dat hy door twee personen, die hy noemde, was omgebragt, dat dezen, zyn ligchaem, op zekere plaets, niet wyd van eenen jongen boom, die aen een byzonder teeken, kenbaer was, en welken hy zeer omstandig beschreef, hadden begraven. Dezelfde droom vernieuwde zich nog dry mael, voor aleer hy wakker werd, en telkens drong de overleden aen, om dezelve aenwyzingen te volgen. Hy was, toen hy eyndelyk ontwaekte, zoodanig van de zaek overtuygd, dat hy zich met eenige zyner vrienden, ter aengewende plaets begaf: zy vonden aldaer, t'hunner groote verwondering, den jongen boom, zoo als die was aengewezen, en na eenige aerde uytgegraven te hebben, ontdekten zy het ligchaem.’
‘Na deze ontdekking, werden de twee genoemde personen aangehouden en bekenden welhaest hunne misdaed. Hun proces opgemaekt en behoorlyk overtuygd zynde, werden zy, door het hof, tot de doodstraffe verwezen.’