Russische Boeren.
Onder de boeren in Rusland, is het, van ouds, een gebruyk, wanneer men in eene kamer treedt, eerst en vooral, den heyligen van 't huys, aen wien altoos, eene voorname plaets wordt gegeven, en die doorgaens op den schoorsteen, ten toon staet, te groeten. De vreemdelingen die onder de regering van Pieter den Grooten, in dit ryk waren aengelokt, bragten aldaer, het gebruyk der spiegels in, en maekten dezelve vast op de plaets, by de inboorlingen, voor hunnen heyligen bestemd. Toen de boeren hunnen nieuwe landgenoten, een bezoek kwamen afleggen, misten-ze nooyt, van ten inkomen, met verbuyging, hunne gewone groetenis te doen, zich wendende naer de plaets, bestemd voor het voorwerp hunner eerbied. Deze verbuygingen, in den spiegel, zich herhalende, werden hun stiptelyk wederkeerig gedaen, door hun eygen afbeeldsel. ‘Deze vreemde heyligen’ zeyden zy met verwondering, ‘zyn veel beleefder, dan de onzen.’